Gelir Vergileri ve Kar Dağıtım Politikası – Muhasebe Alanında Tez Yaptırma – Muhasebe Tez Yaptırma Ücretleri – Muhasebe Ödevleri – Muhasebe Ödev Ücretleri
Kâr Dağıtım Politikası
Bazı iyi tanımlanmış koşullar karşılanıyorsa, temettü politikası bir firmanın değerinin belirlenmesiyle ilgili değildir.
Koşullar:
1. Mükemmel sermaye piyasaları (rasyonel yatırımcılar dahil, herkesin ulaşabileceği mükemmel bilgi, kesinlik).
2. İşlem maliyeti yok.
3. Kişisel vergi yok.
4. Firmanın yatırım politikası belirlenir. Yatırım tutarı, temettü politikası tarafından değil, öz sermaye maliyeti ile belirlenir.
Daha sonra bu varsayımlardan bazılarını gevşetmenin sonuçlarını ele alacağız. İlk olarak, bu koşulların geçerli olduğunu varsayarak temettü politikasının değerleme üzerindeki etkisini inceliyoruz.
St, adi hisse senedinin (yatırımdan sonra) t zamanındaki piyasa değerini, ke öz sermaye maliyetini, C bir sonraki dönemde dahili olarak üretilen fiili nakdi ve Q nakit ihtiyaçlarını karşılamak için gereken finansman miktarını göstersin. yatırım programı için Q, C’den büyükse ve temettü ödenmezse, Q – C’nin yeni bir özsermaye ihracı ile yükseltilmesi gerekecektir.
S1/(1 + ke) teriminin gelecek dönemin piyasa değerinin bugünkü değeri olduğu ve (Q−C)/(1+ke) yeni özkaynak fonlarının tutarı olduğu durumlarda. (Q−C)/(1+ke)’yi, bir grup olarak adi hissedarlar tarafından sağlanması gereken yeni sermayenin bugünkü değeri olarak yorumluyoruz. Mevcut veya yeni hissedarların (Q – C) finansman sağlayıp sağlamadığı önemsizdir.
Şimdi, mevcut hissedarlara bir dönem sonra ödenen nakit temettü D’nin etkisini düşünün; D ödenirse, istenen yatırımları üstlenmek için Q – C + D’nin yeni bir adi hisse senedi ihracı ile yükseltilmesi gerekecektir.
Gelir Vergileri ve Kar Dağıtım Politikası
Hissedarların gelir vergileri, bir firmanın temettü politikasını etkilemelidir. Bu vergi sonuçlarını anlamanıza yardımcı olmak için, önce vergi ertelemesinin önemini inceleyeceğiz ve ardından biri normal gelir için diğeri sermaye kazançları için olmak üzere iki farklı vergi oranına sahip olmanın etkisini göstereceğiz.
Rasyonel hissedarlar, bir hisse senedine sahip olmaktan almayı umdukları vergi sonrası iadelere dayalı olarak değer vermelidir. İadenin vergi durumu, alındığı forma bağlıdır. Yüksek vergili bir hissedar için, hem eyalet hem de federal gelir vergileri dikkate alındığında, bu tür gelir üzerindeki marjinal vergi oranı yüksek olabilir. Yüksek vergili bireyler, ödenmemiş tüm hisse senetlerinin büyük bir bölümünün intifa hakkı sahipleridir, ancak hisse, yatırım fonları veya tröstler aracılığıyla dolaylı olarak sahip olunabilir.
Emeklilik fonları ve vergiden muaf diğer kuruluşlar tarafından alınan getiriler, olağan gelir veya sermaye kazançları vergisine tabi değildir. Emeklilik fonları tarafından emeklilere yapılan ödemeler emekliye vergilendirilebilir, ancak dağıtım üzerindeki vergi miktarı, emeklilik fonunun getirisini temettü veya sermaye kazancı şeklinde alıp almadığına bağlı olmayacaktır. Bu nedenle, emeklilik fonlarının yöneticileri, hisse senetlerini onlardan almayı umdukları vergi öncesi getirilere göre değerlendirebilir ve yapmalıdır.
ABD vergi kanununun hükümleri, yüksek vergili kişilerin, benzer risk ve özelliklere sahip diğer menkul kıymetler arasında getirisi sermaye kazancı şeklinde olan hisse senetlerini tercih etmelerine yol açma eğilimindedir. Ayrıca, karşılaştırmalı üstünlükle, emeklilik fonu sahipleri, getirileri temettü şeklinde olan hisse senetlerini elinde bulundurarak daha iyisini yapabileceklerini görmelidir. Bunun pratikte gerçekleştiğine dair bazı kanıtlar var.
Kâr payı teorileri
Kâr DAĞITIM TABLOSU örnek
Anonim şirketlerde kâr dağıtımı hesaplama
ltd.şti.kar dağıtım karar örneği
Kâr dağıtım muhasebe kaydı
Kâr dağıtımı
Ortaklara kâr dağıtımı Muhasebe Kaydı
Kâr dağıtımı stopaj oranı 2022
Vergi Erteleme Avantajı
Bir şirket, D dolar temettü ödemek yerine, D’yi elinde tutar ve kurumlar vergisinden sonra r getiri elde etmek için D’ye yeniden yatırım yaparsa ve daha sonra D(1 +) nakit temettü öderse, bir dönemin sonunda hissedarların serveti üzerindeki etkisini düşünün.
Bu politika, hissedarlara D temettü ödemesi, tp oranında vergilendirilmesi ve ardından hissedarların bir dönem için vergiye tabi r getirisi elde etmek için D(1 − tp) yatırımını yapma politikasıyla karşılaştırılacaktır. ikinci bir şirkette vergi sonrası rp iadesidir.
D’yi yeniden yatırım ve nakit temettü kadar r kazandıktan bir dönem sonra, hissedarlar D(1 + r)(1 – tp) olacaktır. D nakit temettü ile ve ardından (1 – t)D üzerinde rp kazanmak için yatırım yaparak, hissedarlar bir dönem sonra sahip olacaklardır.
r, rp’den daha büyük olduğu için (rp, yatırımcı vergisinden sonradır), avantaj, verginin tutulması ve ertelenmesi lehinedir. r, rp’den büyük olduğu sürece, avantaj tutma lehine olacaktır.
Tipik bir şirket, çok farklı vergi oranlarına sahip hissedarlara sahip olduğu gerçeğiyle karşı karşıyadır. Hem emeklilik fonları (sıfır vergi oranlı) hem de yüksek vergili yatırımcılar aynı şirketin adi hissesine sahip olacak. Bu, belirli bir firma için adi hissedarlar için tek bir vergi oranı değerini belirlemeyi imkansız hale getirir. Bununla birlikte, bu bölümün modellerini kullanarak farklı temettü politikalarının bir yatırımcının kazancını veya kaybını belirleyebiliriz.
Sermaye Kazançları ve Vergi Erteleme Avantajları
Şimdi sadece vergi erteleme olasılığını değil, aynı zamanda tg < tp olduğu yerde tg’lik bir sermaye kazancı vergisi oranını da kabul edeceğiz. D doları temettü olarak ödenmek yerine hisse başına alıkonulursa ve bir dönem sonra r kazanmak için yeniden yatırılırsa, hissenin değeri D(1 + r) artacaktır.
Ayrıca, bu kazancın bir dönem sonunda tg (hisse satışı anlamına gelir) oranında vergilendirildiği varsayılır. Kurumun yeniden yatırım yaptığı ve r elde ettiği bir dönemden sonra, hissedarın sermaye kazançları vergisinden sonra D(1 + r)(1 – tg) değeri vardır. Anında nakit temettü ve ardından rp kazanmak için yeniden yatırım ile bir dönem sonra, hissedar sahip olacaktır.
Örnek
10 $ temettü ödemeye kıyasla 0.10 kazanmak için bir yıl boyunca 100 $’ı yeniden yatırım yapan bir şirketin erteleme avantajını hesaplayalım. Hissedarlar dış yatırımlardan 0,08 kazanabilir ve mevcut fonlara ihtiyaç duymazlar. Olağan gelir üzerindeki kişisel marjinal vergi oranının 0.30 olduğunu varsayın. Anında temettü ile karşılaştırıldığında bir dönem için elde tutmanın avantajı:
- Tutma avantajı = (1 − t)D(r − rp) = (1 − 0,30)100(0,10 − 0,08) = 1,40$.
Anonim şirketlerde kâr dağıtımı hesaplama Kâr DAĞITIM TABLOSU örnek Kâr dağıtım muhasebe kaydı Kâr dağıtımı Kâr dağıtımı stopaj oranı 2022 Kâr payı teorileri ltd.şti.kar dağıtım karar örneği Ortaklara kâr dağıtımı Muhasebe Kaydı
Son yorumlar