GÜÇ – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri

GÜÇ

Gücün şiddeti doğurduğu, diğer birçok çağdaş yazının öncüllerinden biridir. David Gurr, John Krizanc, Brian Fawcett, Keath Fraser ve Paulette Jiles, şiddetin boyutlarını güncel (ya da değişmez) bir toplumsal gerçek, metafor ve üslupsal bir araç olarak inceleyen pek çok kişi arasındadır.

Biçimsel şiddet (süreksizlik ve parodi ile ifade edilir), yazarların kınamak kadar kutlamak için de otoriteyi sorgulama ihtiyacının bir işaretidir: yani kutlama yapabilmek için. Örneğin, Timothy Findley’in kurgusu, politik sistemlerin kurgusallığını ortaya çıkarma sürecinde şiddetin erkekliğini, Faşizmini analiz eder.

Ünlü Son Sözler (1981), İkinci Dünya Savaşı’nın siyasi tarihini yeniden okur; Not Wanted on the Voyage (1984), Nuh’un Gemisi’nin hikayesini yeniden anlatır ve ataerkil iktidarın otoriter biçimleri ile daha esnek ve (sürekli olarak saldırı ve görevden alma baskısı altında olan) hayal gücünün daha özgürleştirici güçleri arasındaki gerilimlerin ironik bir meselini yaratır.

“Sistemin” sesinin baskın olarak ataerkil olduğu, feminist yorumun temel ilkelerinden biridir. Çağdaş feminist yazılarda bilimkurgu, distopya ve fantazinin tekrar etmesi, sabit kültürel sistemlerin yapısını sökmeye yönelik bir yaklaşımı göstermektedir. Belki de, nihilizm ve umutsuzluğun mevcut toplumsal tarihin tek olası sonucu olarak göründüğü kişilere de meydan okuyor.

Bu tür spekülatif eserler tasarlayan yazarlar arasında Gabrielle Roy, Anne Hèbert, Nicole Brossard ve Louky Bersianik bulunmaktadır. Bersianik’in L’Eugélionne (1976), başlık karakterini fotografik bir negatif, kendi türünde bir yer arayan başka bir gezegenden gelen bir ziyaretçi olarak tasavvur ediyor; ancak Kanada toplumunu analiz ederken din, hukuk, eğitim ve dilde yalnızca tanıdık erkek önyargı biçimlerini bulur.

Klasik bir parodi olarak kullanılan kitap, aynı zamanda edebi geleneğin kabul edilen biçimlerini de alt üst ediyor (Brossard’ın ve diğer feminist yazılar gibi, türün geleneksel tanımlarına direniyor).

Dahası, Daphne Marlatt, Lola Lemire Tostevin, Claire Harris ve Smaro Kamboureli’nin çalışmalarının gösterdiği gibi, Quebec feminist yazımı, İngilizce konuşan feminist yazımı önemli ölçüde etkilemiştir. Feminist, spekülatif ve Quebec hakkında bilgili Margaret Atwood’un çalışmaları, ancak daha doğrudan bir Ontario geleneğinden geliyor.

Atwood’un denemeleri, şiirleri ve kurgusu, yalnızca etkinliği iktidara meydan okumakla karıştırarak, “daire oyunları”nın oynanmasına gelişimsel olarak karşı çıkar. Hicivsel olarak, ister mülkiyet, evlilik, siyaset ve iş hiyerarşileri olsun, isterse popüler ifade biçimlerine karşı otomatik olarak gizliye öncelik veren edebiyat tarihinin değerlendirici ilkeleri olsun, çitleme sistemlerinin dinamiklerini açığa vururlar.

Bir anlamda, Atwood, bu nedenle, ekonomik ve kültürel merkezileşmeye ilişkin ‘Laurentian Tezi’ MacLennan’ı etkileyen Donald Creighton (1956) gibi muhafazakar tarihçilere bir meydan okuma olarak okunabilir.

Tür ve mit üzerine döngüsel teorileri James Reaney ve Jay Macpherson’ın edebi tasarımlarına damgasını vuran Northrop Frye gibi muhafazakar eleştirmenlere bir meydan okuma olarak (ancak Macpherson’ın Welcoming Disaster, 1974 adlı şiir dizisi, mitin sınırlarının güçlü bir feminist eleştirisidir); ve teknoloji ve medya versiyonları Earle Birney’nin son dönem görsel şiirlerini ve tüm kuşağın dil anlayışını şekillendirecek olan Marshall McLuhan gibi Katolik filozoflara bir meydan okuma olarak bilinir.

Edebiyatta metafor örnekleri
Metaforik anlatım Nedir
Metafor nedir
Metaforik Ne Demek
Yaratıcı metafor örnekleri
Şiirde metafor nedir
Metafor örnekleri PDF
Eğitimde metafor örnekleri

Bir kültür milliyetçisi olarak, Dennis Lee, George Grant, Al Purdy ve Dave Godfrey ile paylaşılan bir konum, ülkenin bir yerinde Mordecai Richler ve diğer Atwood’da W.P.Kinsella tarafından alay edilse de, bazen tepki olarak da olsa, ortaya çıkıyor. 

Bu, başlangıçta Alice Munro’nun kısa öykülerini basit gerçekçilik olarak şekillendirmeye çalışan ortamdır, ancak stilistik karmaşıklıkları bu kadar içerilmemelidir.

Aynı zamanda, vahşi doğa romantik John Richardson, Metodist öncü deneme yazarı Susanna Moodie, ironik sosyal tavırcı Sara Jeannette Duncan, ‘kaslı Hıristiyanlığın’ didaktik havarisi Ralph Connor, muhafazakar mizahçı Stephen Leacock, aile destanı emperyalistini kutlayan ortamdır.

Mazo de la Roche, Jungçu psikolojik gizem yazarı Robertson Davies, popüler tarihçi Pierre Berton ve dev demiryolları, dev balinalar, dev gemiler ve dev savaşlarla ilgili romantik destansı şiirleri bir Newfoundland boyundan türeyen Newfoundland doğumlu şair E.J.Pratt idi.

Bu bağlamda, Moodie’nin 1852 tarihli otobiyografisi Roughing It in the Bush’u kendi doğrusal olmayan şiir dizisine ‘çevirmek’ The Journals of Susanna Moodie (1970) Atwood, Bayan Moodie’yi konvansiyonun (gerçekçiliği ve Kanadalı oldu), ancak bir bölünme amblemi söz konusudur.

Atwood’un Moodie’si kendine karşı bölünmüş bir kadın, dili kendisini yeterli ifade etmekten alıkoyan bir kadın, (başka bir deyişle) temsili bir modern kadın olan, teknoloji ve gelenek biçimlerine tabi olan ama aynı anda dışarıda yaşamak için mücadele eden bir figür. Onlarla ve kendisiyle ve benzer düşüncedeki diğerleriyle uyum içindedir.

Bunun yeni bir deneyim olmadığı, feminist mesajın bir parçası. Aslında, İngiliz-Kanada kurgularının en eskilerinden biri olan Frances Brooke’un Emily Montague’in Tarihi (1769), kadınlığın dolaysız siyasetiyle sonuçlanan bağımsızlığın ve toplumsal konumun bölücü çekiciliğini de analiz eder.

Bayan Brooke’un bağlamı, Quebec’teki İngiliz askeri garnizonunu ve on sekizinci yüzyıl İngiliz pastoral zevkini içeriyor, ancak burada yazarın ironik, Voltaire sonrası espri anlayışı, muhafazakar geleneğin basit bir öykünmesi gibi görünen bir şey. Brooke gibi, pastoralin düzenli tasarımın zevkleri aracılığıyla yaptığı estetik ve etik çekiciliğin bilincinde olan Atwood, distopik romanı The Handmaid’s Tale’de genişlettiği bir pozisyon olan kesinlikle pastoral karşıtıdır.

Damızlık Kızın Öyküsü, ABD’nin Faşist dini köktendinciler tarafından ele geçirildiği ve Gilead Cumhuriyeti’ne dönüştürüldüğü uzak olmayan bir gelecekte rol alıyor. Düzen ve istikrar adına, kontrolü elinde tutan kabal, sıradan insanların dil, giyim ve davranış konusundaki ifade özgürlüklerini reddediyor.

Özellikle, kadınlara sınırlı sayıda seçeneğe izin verir: kadınlar, daha az umut ve daha az seçenekle veya nükleer atık çöp temizleyicileri olabilir. Bu başlıklar, Atwood’un uyarıcı amacının bir parçasıdır.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör