Metnin Önemi – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Metnin Önemi
Bir metnin önemi, okuyucusuna ve okunduğu çağa göre değişir. Sözlü anlam belirlidir, anlam sınırsızdır. Tarihsel çalışmanın uygun nesnesi olan ilk şeydir. (Hirsch, eleştirmenin alanı olan ikinciyi değersizleştirmez.) Tarihçi, yazarın ne demek istediğinin bilgisi olan “yeniden bilişsel yorumlama” eylemiyle meşgul olur.
Bu, “belirli bir nesneye sahip tek yorum türüdür ve dolayısıyla geçerlilik iddiasında bulunabilecek tek türdür”. Hem Skinner hem de Hirsch, anlamı yazarın niyetiyle özdeşleştirdikleri ve okuyucunun onu kurtarabileceğini iddia ettikleri için saldırıya uğradı. Şüpheciler, Hirsch’in anlam ve önem arasındaki ayrımını savunulamaz buluyor ve bu terimler üzerinden anlamın geri kazanılmasını imkansız buluyor.
Bu ayrım belki de Marshall McLuhan’ın Gutenberg Galaksisi’nde popüler hale getirdiği bir hikayeyle açıklığa kavuşturulabilir. McLuhan, filmi okuryazar olmayan Afrikalılara sanitasyon hakkında öğretmek için bir araç olarak kullanma girişiminden uzun uzun alıntılar yapıyor.
Bir adamın çöpleri attığını gösteren özenle yapılmış bir filmdi, ancak orijinal izleyiciye ne gördükleri sorulduğunda, bir tavuk gördüklerini söylediler. Filmi gösteren adamlar, içinde bir tavuk olduğunu bile bilmiyorlardı ve onu bulmadan önce kare kare aramaları gerekiyordu, ama seyircinin gördüğü ve önemli bulduğu şey buydu; adamın çöpleri attığını görmemişlerdi ve filmin anlamını anlamamışlardı.
McLuhan’ın amacı, sözlü ve teknolojik temelli kültürler arasındaki fark ve film okuma geleneklerinin nasıl öğrenilmesi gerektiği hakkındadır. Daha genel olarak, anlamın yorumlanması hakkında bir mesel olarak alınabilir. Fikir tarihçisi, tavuğu değil, çöpü atan adamı görebilmek için metnin anlamını yeniden bulmasını sağlayacak gelenekleri okumayı öğrenmelidir.
Skinner’ın niyetin ve bağlamın yeniden kazanılması yoluyla metni anlama üzerindeki vurgusu, “Fikirlerin Tarihinden Anlamın Tarihine” hareketi olarak tanımlanan hareketin bir parçası olarak görülebilir.
Daha önceki tarihçiler, bu betimlemenin gerçekleştirileceği süreç hakkında çok fazla endişe duymadan, fikir iklimini, bir çağın zihnini veya bir dünya resmini tasvir etmekle ilgilenirken, son tarihçiler yorum sorununa ve bir Sonuç olarak, fikirlerin ifade edildiği ‘dillere’ çok daha fazla dikkat ettiler. (Bu, Lovejoy’un farklı dönemlerde belirli terimlerin anlamlarındaki değişiklikleri ele alan ‘felsefi anlambiliminden’ farklı bir konudur.)
Siyasi tarihçi ve Skinner’ın meslektaşı, İngiltere ve ABD’de on yedinci ve on sekizinci yüzyıllarda siyasi fikirlerin dillerini incelemek için otuz yıl harcayan J.G.A.Pocock, kendisini bir düşünce veya fikir tarihçisi olarak değil, bir söylem tarihçisi olarak görüyor. Pocock, yöntemini 1971’den günümüze bir dizi denemede tanımlamış ve savunmuştur (aslında, konumunu yeniden ifade etmeye devam etmesi pek gerekli görünmemektedir).
Edebi metinler özellikleri
Edebi metin örnekleri
Edebi metin Nedir
Sanatsal metinler
Metinlerin sınıflandırılması
Metin Örnekleri
Edebi metinler nelerdir
Metin Nedir
Örneğin, “Sanatın Durumu”nda, “Tarihçimizin pratiğinin büyük bir kısmı, kültürde ve o kültürde mevcut oldukları gibi siyasi söylemin çeşitli deyimlerini okumayı ve tanımayı öğrenmektir” demektedir. incelemek: herhangi bir metnin dilsel dokusunda göründükleri gibi onları tanımlamak ve normalde o metnin yazarının önermesini veya “söylemesini” mümkün kılacaklarını bilmek gerekir.
Pocock, dil veya deyim ile hem konu hem de karakteristik argümanlar ve kelime dağarcığı anlamına gelir (böylece doğal hukuk veya İncil kehanetinin dillerini kullanan on yedinci yüzyıl yazarının emrinde farklı varsayımlar, argümanlar ve terimler olacaktır).
Tek bir metin bu tür birkaç dilden birleştirilebilir ve söylem tarihçisinin görevlerinden biri farklı katmanları belirlemek ve ayırmaktır. Bu, yazarın bu dillerle ne yaptığını keşfetmek için gerekli bir ön hazırlıktır.
Tarihçi, bir yazarın bir dili yeni bir şekilde kullanıp kullanmadığını veya gerçekten de yeni bir tür dil yaratıp yaratmadığını bu bilgiye sahip olana kadar göremez. O, yalnızca belirli bir metnin dilleriyle değil, aynı zamanda bir metnin dillerinin diğerlerinin dillerine yanıt verme ve sırayla onları değiştirme biçimleriyle de ilgilenecektir. Böylece Pocock, siyaset literatürünün tarihsel incelemesini felsefeden retoriğe doğru kaydırıyor.
Fikirler tarihinin tanımında son yirmi beş yılda meydana gelen bu değişimler hakkında iki gözlem yapmaya değer. Birincisi bir uyarı sözüdür. Fikir tarihçilerinin çoğu (ama hepsi değil) ne yaptıkları konusunda son derece bilinçlidir.
Metodolojinin bir saplantı haline gelme tehlikesi vardır. Artık sadece denemeler ve makaleler değil, bütün kitaplar, daha sonra daha fazla deneme ve makaleyle yanıt veren belirli tarihçilerin görüşlerini incelemeye ve karşılaştırmaya (ve sıklıkla ezip geçmeye) ayrılmıştır.
Fikirler tarihindeki deneme veya monograf koleksiyonlarının, yazarın bayrağını çektiği ve kendisini çağdaş metodolojik tartışmada konumlandırarak referanslarını gösterdiği ayrıntılı metodolojik girişlerle başlaması artık moda. Yeni yazarlar için bariz bir cazibedir.
Bu tür kitapların iki tür okuyucusu olabilir: tarihsel ayrıntılara geçmek için giriş bölümlerini atlayanlar ve metodolojik ifadeleri beğenen ve gerisini atlayanlar. Ancak son zamanlardaki metodolojik araştırmanın gerekçesi, kuşkusuz, onun kendi başına bir bilgi dalı olması değil, fikirler tarihinin pratiğini daha iyi hale getirmesidir.
İkinci gözlem bizi bu makalenin ikinci kısmına, edebiyat ve fikir tarihi arasındaki ilişkiye götürüyor. Yöntem açısından değerlendirme, büyük ölçüde siyasi fikir tarihçileri tarafından yapılmıştır. Ancak bunun pratikte böyle olması için hiçbir neden yoktur.
Gerçekten de, yukarıda gösterildiği gibi, fikirler tarihi çalışmasındaki vurgu, giderek edebiyat tarihçisinin olduğu kadar fikir tarihçisinin de alanı olan diller, gelenekler, kelime dağarcığı, deyimler ve retorik üzerindedir. Bouwsma, “retoriğin yeni entelektüel tarihin önemli bir aracı haline gelebileceğini” öngörmüştür. Bu aracı edebiyat tarihçisinden daha iyi kim kullanabilir?
Şimdi, konunun gelecekte gelişebileceği yollara dönmeden önce edebiyat tarihçilerinin fikirler tarihini uyguladıkları bazı yolları ele almak faydalı olacaktır (örneklerim kısmen on yedinci ve on sekizinci yüzyıllardan alınmıştır, çünkü kısmen böyledir. kısmen benim de çalıştığım dönemler olduğu için, bu dönemlerde çok sayıda mükemmel çalışma yapılmıştır). Ama önce düşünce tarihine uygun bir edebiyat tanımı bulmak gerekir.
Edebi metin Nedir Edebi metin örnekleri Edebi metinler nelerdir Edebi metinler Özellikleri Metin Nedir Metin örnekleri Metinlerin sınıflandırılması Sanatsal metinler
Son yorumlar