Net Gerçekleşebilir Değer Yöntemi – Muhasebe Alanında Tez Yaptırma – Muhasebe Tez Yaptırma Ücretleri – Muhasebe Ödevleri – Muhasebe Ödev Ücretleri
Net Gerçekleşebilir Değer Yöntemi
Müşterek maliyetleri tahsis etmek için piyasa değeri kullanıldığında, bölünme noktasındaki piyasa değerinden bahsediyoruz. Ancak zaman zaman, bölünme noktasında münferit ürünler için hazır bir piyasa fiyatı yoktur. Bu durumda net gerçekleşebilir değer yöntemi kullanılabilir.
İlk olarak, nihai piyasa değerinden tüm ayrılabilir (veya daha fazla) işleme maliyetlerini çıkararak her bir ortak ürün için varsayımsal bir satış değeri elde ederiz. Bu, bölünmedeki satış değerine yaklaşır. Ardından, net gerçekleşebilir değer yöntemi, her bir ürünün varsayımsal satış değerindeki payına dayalı olarak müşterek maliyetleri eşitlemek için kullanılabilir.
Bir şirketin ortak bir süreçten Alfa ve Beta olmak üzere iki ürün ürettiğini varsayalım. Bir üretim çalıştırması 5.750$’a mal olur ve 1.000 galon Alfa ve 3.000 galon Beta ile sonuçlanır. Her iki ürün de bölünme sırasında satılamaz, ancak Alfa için ayrılabilir maliyetin galon başına 1$ ve Beta için galon başına 2$ olacağı şekilde daha fazla işlenmelidir.
Alfa için nihai piyasa fiyatı 5$ ve Beta için 4$’dır. Net gerçekleşebilir değer yöntemi kullanılarak müşterek maliyet dağılımı aşağıdaki gibidir.
Ortak maliyetin, her bir ürünün varsayımsal piyasa değerindeki payına göre tahsis edildiğini unutmayın. Böylece Alpha, varsayımsal piyasa değerinin yüzde 40’ını oluşturduğu için ortak maliyetin yüzde 40’ını (2.300 $) alır. Net gerçekleşebilir değer yöntemi, özellikle bir veya daha fazla ürünün bölünme noktasında satılamadığı ancak daha fazla işlenmesi gerektiğinde kullanışlıdır.
Sabit Brüt Marj Yüzdesi Yöntemi
Net gerçekleşebilir değer yönteminin uygulanması kolaydır. Ancak, tüm karı varsayımsal piyasa değerine atar. Diğer bir deyişle, ürünlerin satılması için kritik olmalarına rağmen sonraki işlem maliyetlerinin kâr değeri olmadığı varsayılır. Sabit brüt kar marjı yüzdesi yöntemi, bölünme noktasından sonra ortaya çıkan maliyetlerin, kar elde edilmesi beklenen maliyet toplamının bir parçası olduğunu kabul ederek bunu düzeltir ve brüt kar marjı yüzdesi aynı olacak şekilde müşterek maliyeti tahsis eder.
Alfa ve Beta verilerini kullanarak, sabit brüt kar marjı yüzdesi yöntemini kullanarak 5.750$’lık ortak maliyeti tahsis edebiliriz. İlk olarak, toplam brüt kar marjı ve brüt kar marjı yüzdesini belirlemek için toplam gelirler ve maliyetler hesaplanır. Daha sonra, bireysel ürünler için gelirler brüt kar marjına göre düzeltilir, ayrılabilir maliyetler düşülür ve ortaya çıkan rakam tahsis edilen müşterek maliyettir.
Sabit brüt kar marjı yüzdesi yöntemi, Alpha’ya net gerçekleşebilir değer yönteminden daha fazla ortak maliyet tahsis eder. Bunun nedeni, maliyet ile yaratılan maliyet değeri arasındaki bir ilişkinin varsayımıdır. Yani, net gerçekleşebilir değer, daha sonraki işleme maliyetlerine atfedilebilecek hiçbir brüt kar marjı varsaymazken, sabit brüt kar marjı yüzdesi yöntemi, yalnızca daha fazla işlemin kâr getirdiğini değil, aynı zamanda ürünler arasında özdeş bir kâr yüzdesi sağladığını da varsayıyordu.
Hangi varsayım doğru? İki önemli soru var: birincisi, maliyet ve değer arasında “doğrudan bir ilişki” olup olmadığı ve ikincisi, ilişkinin ayrılma noktasından önce ve sonra ortaklaşa üretilen tüm ürünler için aynı olup olmadığı.
Rekabeti karşılamak için ürün hattı fiyatlandırma uygulaması, bu tür varsayımları geçersiz kılma eğilimindedir. İstisnalar olsa da, birçok şirket, çeşitli ürünlerinde fiyatlar ve tam maliyetler arasında aşağı yukarı eşit marjları korumaya çalışmaz.
Üretim departmanları, firmanın üretmek ve satmak için faaliyet gösterdiği ürün veya hizmetleri yaratır. Destek departmanları, üretim departmanlarına hizmet eder, ancak kendileri satılabilir bir ürün yaratmazlar.
Net gerçekleşebilir değer hesaplama örnek
Stokların DEĞERLEMESİ nedir
Tms 18 Hasılat Standardı hangi işlem veya olaylardan kaynaklanan
Tms2
Tms 2 Stoklar Standardı nedir
TMS 2 Stoklar
Stok maliyetine dahil edilmeyen giderler
stoklar, özel maliyetler, peşin ödenen kira giderleri hangi
Destek departmanları çeşitli üretim departmanlarını desteklemek için mevcut olduğundan, destek departmanlarının maliyetleri tüm üretim departmanları için ortaktır ve bir dizi önemli hedefi karşılamak için onlara tahsis edilmelidir. Bu hedefler, envanter değerlemesi, ürün hattı karlılığı, fiyatlandırma ve planlama ve kontrolü içerir. Tahsis, uygun yönetim davranışını teşvik etmek için de kullanılabilir.
Bir destek departmanının maliyetleri diğer departmanlara tahsis edildiğinde, bir ücretlendirme oranı geliştirilmelidir. Tek bir oran, bir ücretlendirme oranı oluşturmak için destek departmanının değişken ve sabit maliyetlerini birleştirir. İkili oran, sabit ve değişken maliyetleri ayırır. Sabit destek departman maliyetleri orijinal kapasite bazında tahsis edilmekte ve bütçeli kullanım bazında değişken oran geliştirilmektedir.
Gerçek maliyetler değil, bütçelenmiş maliyetler, destek departmanlarının verimliliklerinin veya verimsizliklerinin üretim departmanlarına yansıtılmaması için tahsis edilmelidir. Sabit ve değişken maliyetler için nedensel faktörler farklılık gösterebileceğinden, bu tür maliyetler ayrı ayrı dağıtılmalıdır.
Destek hizmeti maliyetlerini üretim departmanlarına tahsis etmek için üç yöntem kullanılabilir: doğrudan yöntem, sıralı yöntem ve karşılıklı yöntem. Bu yöntemler, dikkate alınan destek departmanı etkileşiminin derecesine göre farklılık gösterir. Destek departmanı etkileşimleri not edilerek daha doğru ürün maliyetlendirmesi elde edilir.
Sonuç, iyileştirilmiş planlama, kontrol ve karar verme olabilir. İki tahsis yöntemi, destek departmanları arasındaki etkileşimleri tanır: sıralı (veya adımlı) yöntem ve karşılıklı yöntem. Bu yöntemler, destek hizmeti maliyetlerini, maliyetleri üreten departmanlara tahsis etmeden önce, etkileşim halinde olan bazı (veya tüm) destek departmanları arasında paylaştırmaktadır.
Departman genel gider oranları, destek departmanlarından tahsis edilen bu maliyetlere doğrudan departman genel giderleri eklenerek ve toplamın bütçelenen departman bazına bölünmesiyle hesaplanır.
Ortak üretim süreçleri, aynı anda üretilen iki veya daha fazla ürünün çıktısı ile sonuçlanır. Ortak veya ana ürünler nispeten önemli satış değerine sahiptir. Yan ürünler nispeten daha az önemli satış değerine sahiptir. Ortak maliyetler, finansal raporlama amaçları için ayrı ürünlere tahsis edilmelidir.
Ortak maliyetleri tahsis etmek için çeşitli yöntemler geliştirilmiştir. Bunlar, fiziksel birimler yöntemini, ağırlıklı ortalama yöntemini, bölünmüş satış değeri yöntemini, net gerçekleşebilir değer yöntemini ve sabit brüt kar marjı yöntemini içerir.
Tipik olarak, yan ürünlere ortak ürün maliyetlerinden herhangi biri tahsis edilmez. Bunun yerine, yan ürün satışları, gelir tablosunda “Diğer gelirler” olarak listelenir veya ana ürün(ler)in Work In Process’e kredisi olarak kabul edilir.
Ortak maliyet tahsisi, tüm ürünleri üretmek için ortak maliyetlerin üstlenilmesi gerektiğinden, yönetimin karar vermesini engelleyebilir. Bu nedenle, tahsis edilen maliyetler çıktı ve fiyatlandırma kararları için kullanışlı değildir. Daha ileri işlem maliyetleri veya ayrılabilir maliyetler, yönetimin karar vermesinde kullanılır.
Ortak maliyet tahsisinin keyfi doğası, baş döndürücü bir dizi muhasebe yöntemine yol açmıştır. Bu yöntemler, her şirketin bireysel koşullarına yanıt vermek içindir. Daha yaygın olarak kullanılan birkaç yöntem bu bölümde ele alınmıştır.
Net gerçekleşebilir değer hesaplama örnek özel maliyetler peşin ödenen kira giderleri hangi Stok maliyetine dahil edilmeyen giderler stoklar Stokların DEĞERLEMESİ nedir Tms 18 Hasılat Standardı hangi işlem veya olaylardan kaynaklanan TMS 2 Stoklar Tms 2 Stoklar Standardı nedir Tms2
Son yorumlar