Pragmatizm Yaklaşımı – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Pragmatizm Yaklaşımı
Her iki yaklaşımın varlıklarını birleştirmeye çalışmaktır. Oyunları gören ve okuyan her süreç diğerini güçlendirebilir. Bir örnek, kar ve zararları netleştirmeye yardımcı olabilir. IV. Henry’nin 3. Perde 1’inde, Prens Hal ve Falstaff boş saatlerini, Falstaff ile ilişki kurmaktan dolayı prensin babası kral tarafından azarlanacağı yüzleşmesini canlandırarak eğlendiriyor.
Prensi oynayan Falstaff, kralı oynayan prense Falstaff’ı sürgün etmemesi için yalvardığında, şaka doruğa ulaşır: ‘onu Harry’nin şirketinden kovmayın. Prensin cevabı ‘Yaparım, yapacağım’ olur. Okuyucu bu değiş tokuşun çeşitli yollarını düşünebilir.
Oyunculuğun altında, Falstaff’ın gerçek bir savunması var ve prens, konuştukları gerçekliğin eşit farkındalığıyla yanıtlıyor. Falstaff, kendisini dünya olarak sunarak (evlilik adaylarının vazgeçmesi beklenen eti ve şeytanı da ima ederek) evlilik hizmetini başka sözcüklerle anlatır ve prensin yanıtı aynı hizmeti “yaparım” ile parodileştirir.
Ancak, kesin ve sert bir şekilde özlü mü yoksa “Yaparım” şeklindeki olumlu iddiayı “Yapacağım” ile belirsiz bir geleceğe erteleyerek mi tereddüt ediyor? Cevabı için neden iki farklı ifadeye ihtiyaç duyuyor? Tamamen ve kesin olarak ciddi mi, komik savunmanın arkasındaki gerçeği mi üstleniyor, yoksa durup eşiğinden geri mi çekiyor? Babasının sesiyle mi yoksa kendi sesiyle mi konuşuyor? Okuyucu, her biri oyunun geri kalanı ve iki konuşmacı arasındaki ilişki için etkileri olan çeşitli ilgi çekici seçeneklere sahiptir.
Sahnede oyuncu kendi seçimini yapmak zorundadır. Prens ilk konuşmasında (1. Perde 2’nin sonunda) sadece düşük arkadaşlarını nihai reformunu daha parlak göstermek için kullandığını ilan etti. Devam oyununun sonuna kadar onları sürgüne göndermemesi durumunda, Falstaff’ın sadece hafif anlarının geçici bir eğlencesi olduğunu söyledikten sonra dokuz eylem gerçekleşmiştir.
Bu aralığın uzunluğu, 3. Perde 1’deki değiş tokuşla doruğa çıkan, prensin kararı hakkında şüpheler uyandırır. Oyuncu, Falstaff ile hangi özel ilişkiyi geliştirmesi gerektiğini ve bu ilişkinin hangi şekillerde değişip değişmediğini bilmek zorundadır. iki oyun. Prens Hal’in nasıl oynanacağı, Falstaff’ın ricasına verdiği yanıtın dört kelimesini söylemenin birçok olası yolundan hangisinin burada kullanılabileceğini belirleyecektir.
Sahne prensinin tavrı net olmalı ve (insan umulur ki) oyun boyunca yaptığı sunumla tutarlı olmalıdır. Prens ve Falstaff arasındaki şüphelerin ve gerilimlerin yüzeye çıktığı o anın dokunaklılığı, performansın sunduğu her türlü okumadır. Prensin cevabı, belki de oyundaki en yoğun vahiy anıdır. Oyuncu rolünü seçmelidir.
Olasılıkların bu kaba özetinden, bu anın okuyucusunun kazanan olacağı düşünülebilir, çünkü okuma, olası tüm farklı yorumları alıp bunları birbirine karşı denemeyi mümkün kılar. Bununla birlikte, bu süreçte okuma, oyuna açık bir toplulukta deneyimlenen iyi bir performansın verme kapasitesi bakımından benzersiz olduğu tüm yoğunluğu ve ivmeyi kaybedecektir.
Pragmatizm
Pragmatizm eğitim felsefesi
Pragmatizm örnekleri
Türkiye’de Pragmatizm
Pragmatizm özellikleri
Pragmatizm faydacılık
Faydacılık
Pragmatizm temsilcileri
Bir performansın tek bir okuması, gücünü tüm oyunun bağlamından alır. Seyircinin dikkatini ve tepkilerini yalnızca burada yüzeye çıkan mücadelelerine odaklayan bir seyircinin tanık olduğu bu iki güçlü karşıtlık arasındaki çatışmanın duygusal yoğunluğu, oyunun eyleminin bu çok önemli ana doğru süpürülmesiyle toplanır ve yoğunlaştırılır. Bir performans, birçok alternatifi tek ve güçlü bir deneyime indirgeyerek izleyiciyi kendi versiyonuna taşır.
Elbette herhangi bir performans, herhangi bir oyuncu tarafından oyunun nihai versiyonu olarak alınırsa, diğer sabit okumalar kadar indirgeyici olacaktır. Bu, oyunları tiyatro metinleri olarak gören yaklaşıma post-yapısalcı düşmanlığın pek çok nedeninden biridir. Bir performans, bir oyunu bir bütün olarak, organik bir birlik olarak ele almaya davet eder ve göstergebilimciler, Yeni Tarihselciler ve yapısökümcülerin tümü, oyunları parçalar halinde ya da parçalar olarak ele almayı tercih ederler.
Organik bir birlik olarak sanat eseri fikri, yazarın kendi eseri üzerinde bir otorite olduğu şeklindeki istenmeyen varsayımı da beraberinde getirir. Bir performansla, özellikle de yönetmenin yorumunun performansın her bileşenini oyunun belirli bir “okuma”sında yeniden şekillendirdiği, bazen “yönetmen tiyatrosu” olarak adlandırılan şey olarak bestelenen bir performansla meşgul olmak, vekil bir yazarla yüzleşmekten biraz daha iyidir. Göstergebilimciler ve post-yapısalcılar oyunsever değil, okuyucudur. Bununla kaybettikleri şey önemsiz değil.
Yapısalcılık, eleştirel teori hakkında İngiliz düşüncesini ele geçirmeye başlamadan önce, istilaya karşı standart savunma eklektikti. Daha iştah açıcı izole fikirler arasından bir seçim yapmayı tercih ederek, tek bir kontrol ilkesi oluşturma girişimini görmezden geldi. Bu yaklaşım genellikle pragmatizm olarak bilinir.
Filozoflar arasında bazen İngiliz hastalığı olarak da bilinir. Büyük ölçüde pragmatizm, teorisyenlerin katı doktriner konumlarına karşı korunmak ve inananın edebiyatın nergisleri arasında nispeten rastgele ve engelsiz bir sürtüşmenin tadını çıkarmasına izin vermek için tasarlanmış savunmacı bir duruştur. Teoriye tutarlı bir şekilde bağlılık, kıyaslandığında belirgin bir şekilde yorucudur.
Pragmatizm, okuyucu metninin performans metnine karşı değerlendirilmesinin ve her birinin özel bir konum olarak benimsenmesinin gerektirdiği kayıpların hesaplanmasının ima ettiği seçici orta konumdur. Ancak rahat bir pozisyon değil.
Çelişkili teorilerle boğuşma gibi herhangi bir girişimin en büyük sorunlarından biri, her teorinin rakipleriyle çelişiyor gibi görünmesidir; bunun sonucu, giderek umutsuzluğa kapılan okuyucunun giderek daha fazla merkezi bir konuma ve klasik duruşa doğru çekilmesidir. pragmatist.
Bu merkezi konum, dönen bir dünyada hareketsiz bir nokta gibi görünebilir, ancak aynı şekilde okuyucuyu boğacak bir girdap olduğu da ortaya çıkabilir. Bu kesinlikle kesişen ve taban tabana zıt teoriler çemberinin ortasındaki kara bir arapsaçıdır, çevredeki herkesin düşmanınız olduğu bir insansız topraktır.
Sonunda, zorlukları hermeneutik çemberin bir versiyonu haline gelir. Başarılı bir pragmatist olmak için tüm teorileri ve sizi içine soktukları duruşları bilmeniz gerekir. Tüm teorileri doğru bir şekilde bilmek için onlara inanmalısınız. Bu, hermeneutik çemberden çok Catch-22’ye benziyorsa, bunun nedeni onların aynı zorluğun versiyonları olmalarıdır.
Faydacılık Pragmatizm Pragmatizm eğitim felsefesi Pragmatizm faydacılık Pragmatizm örnekleri Pragmatizm özellikleri Pragmatizm temsilcileri Türkiye'de Pragmatizm
Son yorumlar