Rasyonel İletişim – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Rasyonel İletişim
Jürgen Habermas’ın benimsediği, rasyonel iletişim arzusunu bloke eden ya da boşa çıkaran güçlerin toplumsal ve dilsel varlığını kabul eden, ama aynı zamanda bir “ideal konuşma”nın kurtarıcı umudunu öne süren argüman çizgisine benzer bir şey alır. bu engellerin artık yaramazlıklarına yol açmayacağı ve dilin en azından işleyen rasyonel bir fikir birliği olasılığını elde edeceği bir durumdur.
Ancak Empson, bu ilkenin yalnızca gerçeğin daha açık bir şekilde sorgulandığı söylemlere uygulanmak yerine genel olarak şiire veya edebi dile kadar uzandığını ileri sürmekle ayrılır. Çünkü, gördüğümüz gibi, şiirin paradoksları, dosdoğru yalanları ya da “derin” sahte gerçekleri ima etme gücüne fazlasıyla istekli herhangi bir rızanın, dilin günlük kullanımlarında dille uğraşmamızda ciddi çarpıtmalara yol açabileceğine Empson’ın inancıdır.
Dolayısıyla Empson için Habermas’tan farklı olarak, standart gereksinimlerin basitçe geçerli olmadığı ayrıcalıklı bir “estetik” hakikat alanında şiiri çitle çevirme sorunu yoktur. Aksine, bir şiirin herhangi bir uygun okumasının, anlamını rasyonel olarak sorumlu terimlerle açıklamak için her türlü çabayı göstereceğini savunuyor.
Ancak o zaman nihai direniş noktasında eleştirmen, mantıksal kavrayışından kaçan anlam yapılarının gerçekten de olabileceğini kabul etmek zorunda kalacaktır, ancak bunlar bir şekilde bir bilgeliği (ya da bir “paradoksal” gerçeğin düzenini) somutlaştırdıkları için değil. şiirsel dile uygulandığı şekliyle rasyonel düşüncenin doğasında var olan sınırlamaları yükseltir.
Çünkü durum böyle olsaydı, o zaman insanın şiiri ve en iyi şiiri, doğruluk ve yanlışlık sorularının basitçe alakasız olduğu bir “estetik” değer alanına ait olduğunu düşünmekten başka seçeneği olmazdı. Ve Empson’ın Yedi Tip’ten sonraki eleştirisinin, neredeyse tamamen, bu estetize edici inancın zararlı etkileri olarak gördüğü şeyleri çürütme görevine ayrıldığını söylemek abartı olmaz.
Aralarındaki diğer yorumcular Gerald Graff da benzer şekilde, şiiri rasyonel düzyazı erdemlerine yapılan herhangi bir başvurudan ayırma hareketinin, sosyal ve politik düşüncenin toptan bir mistifikasyonuna yol açabileceğini algıladılar. Graff, ilk kitabında Yeni Eleştirmenler ile tam da bu zeminde tartışmaya girdi: yaklaşımları, edebiyattaki doğruluk değerlerini göz ardı etmek veya bir şiirin yapabileceği herhangi bir “ifade”yi bu şekilde ele almak için uzman bir tekniğe dayanıyordu. pek çok niteleyici tutum muğlaklık, ironi, paradoks vb. öyle ki, bu tür ifadelerin herhangi bir geçerliliğe veya gerçeğe sahip olup olmadığını sormak basitçe küstah hale geldi.
Devamında da bu eleştiriyi post-yapısalcı, postmodernist ve Graff’a göre edebiyatı her türden bilişsel çıkarlardan veya şimdi Aydınlanma rasyonalitesinin ve gerçeğinin ‘baskıcı’ rejimi olarak düşünülen şey. Edebi eserlerin hiçbir açıklama yapmadığı teorisini zorlayan şey, edebi eserlerin doğası değil, edebi eserler hakkında teorileştirmemiz üzerindeki kültürel kısıtlamalardır.
Rasyonellik nedir
Rasyonellik nedir felsefe
Rasyonel Nedir
Rasyonelleşme nedir
İrrasyonel
İrrasyonel ne demek
Rasyonel olmak
Rasyonel Ne Demek TDK
Bu nedenle, klasik “burjuva” gerçekçiliğinin kodlarına ve geleneklerine yönelik toptan bir saldırı kadar radikal olan herhangi bir şeyden çok, yirminci yüzyılın sonlarında kültür siyasetinin hüküm süren koşullarıyla ilgisi vardır. Graff’ın gördüğü gibi, bu tür fikirlerin etkisi, kitle iletişim araçları tekniklerine teslim edilmiş bir dünyada varoluş koşullarımızı karakterize eden yaygın gerçek dışılık duygusu nedeniyle, daha da engelleyicidir. ve siyasi “gerçekçilik” adına konsensüs çıkarlarının toptan çarpıtılması.
Çünkü bu noktada, gerçek ile kurgu arasındaki fark o kadar imkansız bir şekilde bulanıklaşır ki, teorisyenlerin gerçeğin edebi metinle ve dahası, sürekli reklamını yapan postmodern metin türüyle analoji olmadıkça bilinemeyeceğini ilan etmesiyle, tuhaf bir tersine dönüş gerçekleşmeye başlar. böylece bizi yanlış nesnellik ve hakikat fikirlerine tutsak eden eski mimetik yanılsamayı ortadan kaldırmaya çalışır.
Bu nedenle, “mevcut durumun tanımlayıcı yönlerinden biri, edebi ideolojilerin ve paradigmaların şimdiye kadar onlara karşı dayanıklı olmayan alanlara nüfuz etmesi ve bunun sonucunda edebi kültür ile genel toplum arasındaki karşıt gerilimin kaybolmasıdır.
Bu iddiayı desteklemek için çeşitli disiplinlere (özellikle felsefe ve tarih yazımı) işaret edilebilir; burada şu anda alandaki ‘ileri’ düşünürler tarafından, sahip olunmaya değer tek bilgi tek bilgi olduğu için, herhangi bir hakikat kavramının bundan böyle terk edilmesi gerektiği iddiasında bulunulmaktadır. tüm bu değerlerin kendi çıkarlarını gözeten doğasını ve şu ya da bu dil oyununa, anlatı şemasına ya da bilinçli kanaatlerin fikir birliğine göre şu anda geçerli olanın ‘gerçeğin’ olduğu gerçeğini kabul eder.
Richard Rorty, bu durumu felsefeyle ilgili olarak şiir, edebiyat eleştirisi ve genel olarak beşeri bilimler düzeyinde bir başka “yazı türü” olarak ortaya koyuyor. Ve Hayden White (1978) benzer bir etkiyi savundu: tarihçilerin anlatı poetikası alanındaki gelişmeleri -ya da tarihsel metinlerin üretiminde yer alan çeşitli mecazları veya figürleri incelemeyi- yakalamaları daha iyi olacaktır. eski moda pozitivist düşüncenin özü, onu gerçekten olduğu gibi anlatma iddiasıyla bağlantılıdır.
Bu önerilerin ortak noktası, akılcı ya da doğruyu söyleyen söylemin kabul edilmiş fikirlerini yıkmak amacıyla, belirgin bir biçimde postmodern ya da post-yapısalcı bir kökene sahip edebi modellere ve modellere yönelmeleridir. Graff’ın (Habermas gibi) postmodernist düşüncenin ortaya çıkışını, daha önce edebiyat ve diğer hümanist disiplinler arasındaki ilişkiyi belirleyen o üretken “karşıt gerilimin” kaybı olarak teşhis etmesinin nedeni budur.
Bu, yalnızca edebiyat eleştirmenleri arasında değil, aynı zamanda ve belki de daha rahatsız edici bir şekilde, edebiyat teorisini genel olarak beşeri bilimler için yeni prosedürler veya yorumlayıcı paradigmalar kaynağı olarak kullananlar arasında, entelektüel sinirin yaygın bir başarısızlığı olarak gördüğü şeye yol açmıştır. Graff, Kermode’un “kurguların”, deneyimi yorumlamak, olayları açıklamak veya aksi halde kaotik ve farklı tarihsel veri yığınına geçici bir anlam düzeni dayatmak için sahip olduğumuz tek araç olduğu yönündeki argümanını tartışırken yakından ilişkili bir noktaya değiniyor.
İrrasyonel İrrasyonel ne demek Rasyonel Ne Demek TDK Rasyonel Nedir Rasyonel olmak Rasyonelleşme nedir Rasyonellik nedir Rasyonellik nedir felsefe
Son yorumlar