Şiirde Temalar – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Şiirde Temalar
İlk fark ettiğimiz şey, karanlık, soğuk, baskın havanın hakimiyetinin ‘opak’ denizin ‘ağır yüzeyi’ tarafından alınmış olmasıdır. Akşam gibi, kabaran deniz hem kıyıdaki şeyleri silmek için geçici olarak kontrol edilen potansiyelini sergiliyor (“dökülmeyi düşünüyor”) hem de bu ışıkta daha önce yaptıklarının izleri olarak alınabilecek şeyleri etrafa saçtı. Yani: sıralar, çömlekler ve direkler, denizin daha ağır, şişen gümüşünün görünüşte aşındırıcı etkileriyle gümüş ve yarı saydam hale geldi.
Balık evlerinin kendileri odakta numaralandırılmıştır ve tüm eğimler ve tepeler, bir dizi yük taşıyıcı vektör olarak çizilmiş, çözülme tehdidine karşı görünmektedir. Gözler onları açgözlülükle aydınlatıyor, ancak Piskopos’un kendini neredeyse sessizce gözden geçirmesi tarafından dürtüklenerek, yukarıdaki pasajın sonunda bu aynı binaların aynı derecede aşınmış bir yarı saydamlığın “küçük eski binaları” haline geldiğini fark etmek için: şimdi “zümrüt” ile duvarlanmış. Moss’ sadece bir aptal koç veya tırmanırdı.
Bishop’ın balık evlerine ilişkin ilk tanımı, sahnenin kırılgan ağları, kapları ve direkleri için tahmin edilen aynı güçlü silmeye maruz kalıyor.
Neden bunu yapıyorsun? Tanımlamaya kendini adamış bir şair neden bir sınırlamanın kabulüyle başlasın? Bundan daha fazlası, betimleyici ustalığın çöküşünü kurnazca taklit ederek mi başlamalı? Bu şiir, inceleyeceğimiz diğerleri gibi, kırılganlığı kabul edildikten ve yürekten benimsendikten sonra dilin hareket edebileceği yeni yolları göstererek yanıt veriyor. Emir veren gözünü tehdit eden denize çevirerek, denizin “uzun bir rampa/suya iniş” izlemesine izin vererek, Bishop bu karşılaşmayı kaydeder.
İki kez, Bishop o rampadan aşağı inmeye ve denizi tanımlamaya çalışır, ancak yalnızca elipsler halinde ayrılır. Yırtık ağ ve sivri balıkçı barınakları gibi, sözleri de “ölümlülerin” kavrayışının ötesinde bir “mutlak” tarafından paramparça olmuş, görünmez ve kararsız hale getirilmiş gibi görünüyor.
Ancak, yeni bir tür dil, kendi sınırlama ve ele geçirme rüyalarına direnen, bu tereddütlerin açtığı boşluğu dolduran bir dil dokumadan önce, kelimelerin ağırlıksızlığının kabul edilmesinde ısrar edilmesinin onun versiyonu burada. Ve vaftiz, uygun ilahiler ve omuz silken bir mühürle ilgili fıkrada bir itirafla (tamamen dalmak imkansız bir rüyadır) gördüğümüzü ve bu fıkrayı doldurur; bu, dikkati başka bir şeye de çeker: Yerleştirilemeyen, ama dışarıda kalırken buna. ve diğerleri, susturduğu kelimelerle hafifçe ve yakından ilgilendi.
Hikaye temaları örnek
Konu ve tema Nedir
Şiirde tema çeşitleri
Şiirde tema Örnekleri
Romanda tema örnekleri
Şiirde tema ve ana duygu
Şiirde Tema soruları
Tema Nedir örnek
Bu şiir, ne dilin yanıltıcı doğasına bir göz kırparak onay veriyor ne de onun dışındakilerle temas kurma girişiminden geri adım atıyor, dili kullanmanın içerdiği sorunları ön plana çıkararak, kişinin kaçınılmaz silmeyi farklı bir tür katılıma doğru sürebileceğini öne sürüyor. Altieri’nin sahip olacağı gibi, böyle bir şiir ortam içindeki olasılıkları detaylandırır.
Dilin maddeselliğine ilişkin bir farkındalık, Bishop’ı dilin kırılganlığı üzerine bir araştırmaya sevk ederken, Theodore Roethke gibi bir şairi, kendi portresini yapma sorunuyla, başka bir uyumsuzluk türüyle meşgul eder. Bir mecrayı kucaklayarak kişinin benliğini şekillendirdiğine inanan Roethke, en güçlü şiiri “Kuzey Amerika Dizisi”nde denizi, benliği farkındalığa uyandırmak için olası bir araç olarak adlandırır. Aynı zamanda ve oldukça kasıtlı olarak, böyle bir arzunun imkansızlığını vurgular.
Şiir, “ruhun ilerleyemediği ama kendinden daha kısa bir yarı-ömre düştüğü” bir durumdan kurtulmanın özlemiyle başlasa da, Roethke’nin denize girme ve onu kucaklama konusundaki ilk girişimi, tuhaf bir şekilde, bir gösteri haline gelir. tereddütten. Sekansın ikinci şiiri olan ‘İstiridye Nehrinde Meditasyon’, Roethke’nin bir körfezin kenarındaki bir kayanın üzerinde, sırtında bir nehrin ağzında oturmasıyla başlar.
Çevresindeki dünya, aktivitede sürekli olarak artar; ‘ilk gelgit dalgaları’ beklediği yere doğru hareket eder, ancak ‘uzun dalgalı bir dalgalanma’ önündeki küçük taşların bariyerini kırdığında, geri çekilerek yanıt verir.
Bu dramatize edilmiş başarısızlık, Bishop’ın balık evlerine ilişkin ilk tanımını silmesi gibi, böyle bir kucaklaşmanın zorluğunu kasten vurgulamanın bir yoludur. Bu şair için benlik ve ortam asla aynı olmaz. “Benlik, ölmekte olan bir yıldız gibi varlığını sürdürür,/Uykuda, korkarak” diye yazar kendini tamamen denize verdiğinde silineceğinden ve sadece denizin ifade edileceğinden korkar.
Bunun yerine, Roethke, kişinin aralarındaki farkta ısrar edebileceğini ve ardından bu uyumsuzluğun ortaya çıkardığı sorunları takip edebileceğini öne sürüyor. Ve Roethke, bu temasın, kendini hem ortamdan ayıran hem de onunla ilişki kuran benliğin, uyuyan ruhun yeni bir tür hareketini harekete geçirdiğini öne sürüyor.
Örneğin ‘İstiridye Nehri’nde, Roethke’nin dönen akımlarla aynı olamayacağını kabul etmesi, onu başarısız özlemi ifade eden bir dizi görüntü yaratmaya itiyor. “Kayamın üzerinde kayıyorum ve sanırım” diye yazıyor: önce “Nisanda titreyen bir Michigan deresi,/Bir taş dudağının üzerinde, minik bir dere”, sonra “yarık bir kayadan yuvarlanan bilek kalınlığında bir şelale” ‘ ve nihayet Tittebawasee Nehri’nin ‘kış ve ilkbahar arasında,/Öğleden sonra kenarlarda buzlar eridiğinde./Ve orta kanal alttaki basınçtan dolayı çatlamaya ve kabarmaya başlar.
Bu tür görüntülerin, tam bir kucaklama iddiası olmadan, dolaylı olarak ortamla çalışmasını ve ortama girmesini öneririm. Yine de, diye yazar Roethke, bu sınırlı katılım yoluyla, “ruh, aralıklı olarak/küçük dalgaların içinde ve dışında akar”. Dizideki diğer şiirler, Roethke’nin denizi doğrudan kucaklama yeteneği hakkında ortaya attığı sorulara yanıt olarak Roethke’nin ‘provalar’ veya ‘yoldan sapmalar’ dediği şeyleri inşa eder; daha zengin, daha belirsiz bir konuşma şeklidir.
Ancak bir tür hareket eden benlik yaratılmış olsa da, Roethke dizinin son şiirinde bunu yalnızca dolaylı olarak yaptığında ısrar etmekte dikkatlidir. ‘Gerçek yerinde kalan’, taşa kök salmış, ancak aynı zamanda yapraklarını açan, dallarını uzatan ve dalgalara düşen deniz gülünün aksine ‘Dalgalarla birlikte hareket eden, dalgaların karaya attığı odun’ Roethke, yapılarının Onu ‘uzun dalgaların çarpışmasından//Yağlı, katran yüklü duvarlardan/Deviren dalgalardan’ uzak tuttu.
Roethke, “varlığımın derinliklerinden başka bir adam ortaya çıktı,/ Ve ben kendimin dışında durdum ve yok olmanın ötesinde, tamamen başka bir şey” iddiasından ziyade, Roethke bu başarısızlıkla yüzleşti ve ortamı incelemesinde yarattı.
Hikaye temaları örnek Konu ve tema Nedir Romanda tema örnekleri Şiirde tema çeşitleri Şiirde tema Örnekleri Şiirde Tema soruları Şiirde tema ve ana duygu Tema Nedir örnek
Son yorumlar