Sınıf Ayrımları – Sosyoloji Ödevi Yaptırma – Sosyoloji Ödevi Fiyatları – Sosyoloji Alanı Ödevleri – Sosyoloji Tez Ödevi Yaptırma
Sınıf Ayrımları
Marx’ın yanıldığı nokta, diğer tüm toplumsal bölünmelerin “üretim araçlarıyla ilişki” dediği şeyle yer değiştirdikçe, sınıfların daha da katı hale geleceğine olan inancıydı. Marx’ın vizyonunda sadece iki büyük sınıf olurdu: üretim araçlarına sahip olan kapitalist ve olmayan proleterler vardı.
Bu iki blok arasında artan çatışma, özel mülkiyetin ortadan kalkacağı ve komünizmin kapitalizmin yerini alacağı zaman, eninde sonunda büyük ve nihai devrime yol açacaktır. Açıkça görülüyor ki, Marx devrim konusunda yanılıyordu ve bu hata, sınıf ayrımlarının artan katılığı hakkındaki hatasından kaynaklanıyordu.
Daha da sertleşmek bir yana, sınıf ayrımları yumuşadı. Weber’in işaret ettiği gibi, Marx’ın sınıfları içinde büyük bölünmeler vardı. Marksist teoride, tüm proleterler aynı (her zamankinden daha fazla sızdıran) gemideydi, ancak Weber’in doğru bir şekilde gördüğü gibi, üretken sermayeye sahip olmama konusunda benzer olanların gücü ve dolayısıyla yaşam şansları hala çok farklı olabilirdi.
Korkutma becerilerine sahip olanlar (örneğin, profesyonel çalışanlar) çalışma koşulları üzerinde hatırı sayılır bir hakimiyet sergileyebilir ve hatırı sayılır bir özerkliğe sahip olabilir. Ayrıca, sermayeye sahip olmasalar da, kapitalist işletmeleri günlük kontrolleriyle, vasıfsız işçilerden oldukça farklı bir pozisyona sahip olan önemli bir yönetici grubu da vardı.
Dahası, anonim şirketin yükselişi, artan miktarda sermayenin bireylere ait olmaktan çıkması ve bunun yerine emeklilik fonları gibi kolektif acentelerin eline geçmesi anlamına geliyordu.
Marx ayrıca mesleki yapılar içindeki akışın sonucunu da takdir edemedi. On dokuzuncu yüzyıl boyunca ve yirminci yüzyılın başlarında, tarımda çalışan insanların oranı giderek düştü: tarım işçileri kasaba ve şehirlere ve fabrikalara taşındı.
Yirminci yüzyılda vasıfsız manuel üretim işlerinde çalışan insanların oranı giderek azaldı. 1911’de Britanya’nın istihdam edilen nüfusunun dörtte üçünden fazlası el işçisiydi. 1964’te bu yarı yarıya düşmüştü ve 1987’de yalnızca üçte biriydi.
Toplumsal sınıf ayrımı
Sınıf ayrımı örnekleri
Sosyal sınıf ayrımı
Toplumsal sınıf örnekleri
Sınıf ayrımı ile İlgili Sözler
Tarihte sınıf ayrımı
Sosyal sınıf ayrımı örnekler
Toplumsal sınıf ayrımı İngilizce
Sınıf yapısını kararlı bir kutu sütunu (ve kısaca bundan daha fazlası) olarak görebilirsek bile, bu kutuların içeriği sürekli akış halindedir. İnsanlar, genellikle sadece bir kuşakta, neredeyse her zaman iki kuşakta onlara girip çıktılar.
Bu, Marx’ın beklediği gibi, insanların kendilerini sınıfları tarafından daha fazla tanımlanmış olarak görmemelerinin çok güçlü bir nedenini sunuyor. Kendilerini bu terimlerle görmediler çünkü herhangi bir sosyal ortamda yeterince uzun süre değillerdi.
Weber’in sınıfı ‘piyasa durumu’ ya da insanların çalışma yaşamları üzerinde sahip oldukları kontrol miktarı açısından kavramsallaştırma yolu, Marx’ın sermaye ve emek şemasından çok daha verimli olduğunu kanıtladı. Şu anda en sık kullanılan yöntem insanları aşağıdaki gibi ayırır.
Hizmet sınıfı veya maaşındakiler, işveren kuruluşları adına yetki devri veya uzmanlık bilgisi ve uzmanlığı kullanırlar. Buna karşılık, görece yüksek gelir, istihdam güvencesi, artan avanslar, artırılmış emeklilik hakları ve işte büyük ölçüde özerklikten yararlanıyorlar.
İşçi sınıfı, nispeten kısa vadede ayrı miktarlarda emek ve para için belirli bir çaba mübadelesi yapan vasıflı ve vasıfsız el işçilerinden oluşur. Bu meslekler ayrıca daha yoğun bir şekilde denetlenme ve kontrol edilme eğilimindedir.
Hizmet sınıfı ile işçi sınıfı arasında, hizmet ilişkisinin unsurlarını ve saf iş sözleşmesini birleştiren istihdam ilişkileri tarafından tanımlanan rutin büro sınıfına sahibiz.
Dördüncü sınıf, hizmet sınıfının özerkliğinden yararlanan ancak aynı zamanda bir ‘parça’ veya zaman esasına göre para için çaba harcayan küçük mülk sahipleri ve serbest meslek sahiplerinden oluşur.
Son olarak, çalışma yaşamları diğer türden küçük mülk sahipleri ve kol işçilerinden önemli ölçüde farklı olan çiftçileri ve tarım işçilerini ayırıyoruz: toprağa sahipler, ailelerini üretime dahil ediyorlar ve ayni ödeme teklif ediyor ve alıyorlar (örneğin bağlı konutlar) .
Bu bölümler, sınıfla sağduyulu olarak kastettiğimizden daha karmaşık olsa da, bu sistemin bir takım avantajları vardır. İlk olarak, kategoriler, yaşam şansı için neyin önemli olduğuna dair açık ve test edilebilir bir teoriye dayanmaktadır.
İkinci olarak, sosyal düzenlilikleri açıklamada etkili oldukları defalarca gösterilmiştir. Üçüncüsü, sosyal hareketliliğin uluslar arası karşılaştırmalarında yaygın olarak kullanılmıştır.
Sosyal hareketlilik derken, sınıflar arasındaki hareketin kapsamını veya kolaylığını kastediyoruz ve genellikle aklımızda iki soru var. Birisinin yaşamı boyunca bir sınıftan diğerine geçme olasılığı nedir? İnsanların ebeveynlerininkiyle aynı olmayan bir sınıfa girme olasılığı ne kadar?
Modern sınıf analizinin en şaşırtıcı sonuçlarından biri, göreceli konum değiştirme şansının bir toplumdan diğerine çok az değişiklik göstermesidir.
Japonya, Avustralya ve Amerika Birleşik Devletleri gibi bu tür yeni veya kökten yeniden yapılandırılmış toplumların İngiltere’den çok daha açık olduğunu varsayabiliriz, ancak güvenilir araştırmalar bu ve diğer on büyük sanayi toplumunun çok benzer hareketlilik rejimlerine sahip olduğunu göstermiştir; yani benzer şekilde akışkan olmalarıdır.
Dahası, sınıf yapısındaki değişimden yararlanacak kadar şanslı olanlarımız buna inanmakta güçlük çekebilirken, göreli sınıf hareketliliği şansı yirminci yüzyıl boyunca hemen hemen aynı kaldı.
Bu bulgu bizi şaşırtıyor çünkü herhangi bir kişinin, büyük ölçüde sistemin yapısı tarafından belirlenen sosyal ilerleme fırsatı ile “anlaşmaya varma” olasılığını karıştırıyoruz. Açıklayacağım. Hangi sınıfta doğmuş olursanız olun, kendinizi geliştirme şansı sadece sistemin akışkanlığına değil, aynı zamanda içinde bulunmak istediğiniz kutunun kapasitesine de bağlıdır.
Yirminci yüzyıl boyunca, sınıf hiyerarşisinin şekli bir piramitten (küçük hizmet sınıfı; büyük işçi sınıfı) bir pastile dönüştü, çünkü el işlerinde çalışan insanların sayısı azaldı ve beyaz yakalı ve profesyonel sektörler hızla büyüdü.
Bu değişikliğin bir sonucu olarak, herkesin yukarı çıkma şansı daha yüksek oldu, ancak yığının en altından birinin ve tepeden birisinin en tepede son bulmasının göreli şansı hemen hemen aynı kaldı.
Gordon Marshall’ın dediği gibi:
Daha fazla ‘üstte oda’, oraya ulaşma fırsatlarında daha fazla eşitlik eşlik etmedi. Olan tek şey, orantılı olarak yeni maaşlı işlerin çoğunun, zaten ayrıcalıklı sınıf konumlarına sahip olan ebeveynlerin çocuklarına gitmesidir. Özetle, vasıflı beyaz yakalı işin büyümesi, genel olarak hareketlilik fırsatlarını artırdı, ancak bu fırsatların sınıf genelinde dağılımı aynı kaldı.
Sınıf ayrımı ile İlgili Sözler Sınıf ayrımı örnekleri Sosyal sınıf ayrımı Sosyal sınıf ayrımı örnekler Tarihte sınıf ayrımı Toplumsal sınıf ayrımı Toplumsal sınıf ayrımı İngilizce Toplumsal sınıf örnekleri
Son yorumlar