Sosyal Sınıflar – Sosyoloji Ödevi Yaptırma – Sosyoloji Ödevi Fiyatları – Sosyoloji Alanı Ödevleri – Sosyoloji Tez Ödevi Yaptırma
Sosyal Sınıflar
Brenner, Kara Ölüm’ün ardından köylülerin toprak efendisinin taleplerine direnme kapasitesini belirlediğini ileri sürdüğü komünal köy kurumlarına dikkat çekti. Köylülerin gücü veya zayıflığı, sırayla “yönetici sınıfın öz örgütlenmesini”, yani devletin biçimini ve tüccar özerkliğinin derecesini etkiledi.
Böylece, köylü komünal örgütlenmesinin zayıf olduğu Doğu Avrupa’da, toprak ağaları, ekonomik durgunluk ve geri kalmışlık pahasına köylüleri köleliğe zorlayabildiler.
Anderson’ın Doğu Avrupa resmi Brenner’inkine benziyor, ancak nedensel sekansı önemli bir açıdan farklılık gösteriyor. Anderson, Doğu Avrupalı toprak sahiplerinin Kara Ölüm’den önce dağınık ve tecrit edilmiş olmaları gerçeğiyle başlıyor, bu da onları hem yabancı ordulara hem de kendi ülkelerindeki güçlü soyluların ordularına karşı savunmasız bıraktı.
Sonuç olarak, Doğu soyluları güçlü mutlakiyetçi devletlere dahil edildi. Bu devletler, özerk şehirleri bastırma ve köylüleri yeniden yakalama kapasitesine sahipti ve Batı Avrupa’daki daha parçalanmış ve ademi merkeziyetçi devletlere göre aristokrasinin kolektif sınıf çıkarını daha iyi korudu.
Brenner ve Anderson, devletlerin, köylülerin ve tüccarların örgütsel gücünü açıklamak için tarımsal üretimdeki değişiklikleri arıyorlar. Anderson’a göre, yönetici sınıf örgütü köylü sınıfı kapasitesini şekillendirirken, Brenner için nedensellik tam tersi.
Anderson’un Lineages of the Absolutist State’deki iktidarın iç dinamiğine yaptığı vurgu, Kara Ölüm’den sonraki yüzyıllarda Batı Avrupa’da feodalizmin nasıl kapitalizme dönüştüğünü Dobb veya Brenner’den daha ikna edici bir şekilde göstermesine olanak tanır.
Unutmayın, Dobb’un sadece, küçük üretim tarzının aristokrasinin yıkılmasından sonra kapitalizm haline geldiğini söylediğini, ancak aristokrasinin nasıl yok edildiğine veya aristokrasiyi yok eden burjuvazinin nereden geldiğine dair hiçbir açıklama sunmadığını söylediğini hatırlayın. Brenner, Doğu Avrupa ekonomisinin neden geri kaldığını ve ayrıca Fransa’nın neden İngiltere’den daha yavaş geliştiğini açıklamada en iyisidir.
Sosyal sınıflar nelerdir
Toplumsal sınıflar türleri
Tüketici sosyal sınıfları
türkiye’de toplumsal sınıflar
Sosyal sınıf grupları
Sosyal sınıf Nedir
Toplumsal sınıf ayrımı
İslamiyet öncesi sosyal sınıflar
Brenner, Fransa’da, çıkarlarını takip etmek için en büyük kapasiteye sahip aristokrat kesimin, devletin içinde yer alan kliğin, gelirleri üretim güçlerinin gelişimini geciktirecek şekillerde tahsis ettiğini ileri sürer. Maden çıkarma oranlarının yüksek olması, Fransız köylülerini büyük ailelere sahip olmaya, mülklerini alt bölümlere ayırmaya ve emek yoğun tarımla uğraşmaya zorladı.
Devlete dayalı aristokratlar tarafından elde edilen artık, feodal üretim ilişkilerini sürdürmek için siyasi yatırımlara harcandı. Anderson, mutlakiyetçi devletlerin, Doğu’da feodalizmi sürdürürken bile, özerk şehirleri teşvik ederek, (başlangıçta silahlı kuvvetleri için) üretimi teşvik ederek, dış ticareti koruyarak ve devlet daireleri ve devlet borçları yaratarak Batı Avrupa’da sınıf dinamiğini dönüştürdüğünü savunuyor.
Anderson’a göre kasaba halkı, imalatçılar, tüccarlar, devlet bürokratları ve devlet borç sahipleri bir burjuvazinin çekirdeği haline geldi. Anderson, analizini beş Batı ve dört Doğu Avrupa ülkesinin yanı sıra İslam dünyası ve Japonya ile karşılaştırarak ilerletiyor.
Bu, ona, Brenner’ın Doğu ile Batı’yı ve ardından Fransa ile İngiltere’yi veya yalnızca İngiltere’ye bakan Dobb’u karşılaştırarak elde ettiğinden daha önemli değişkenleri ve farklı nedensel yolları belirlemede daha fazla kaldıraç sağlar.
Anderson, Avrupa’yı (veya başlangıçta Britanya’yı) feodalizmden kapitalizme getiren beş aşamalı bir nedensel sekans tanımlar;
- 1 Kara Ölüm’den sonra toprak ağası-köylü sınıfı çatışması, aristokrasiyi yeniden örgütlemeye zorladı.
- 2 Siyasi-yasal baskı, mutlak devletlere doğru yer değiştirdi.
- 3 Doğu ve Batı Avrupa’daki bu devletlerin farklı biçimleri üç faktör tarafından belirlendi: aristokratların mülkler halinde örgütlenme derecesi, kentsel özerklik derecesi ve yabancı askeri tehditlerin gücü.
- 4 Her eyaletin şekli, derecesini ve kapsamını belirledi. Altında ve ikincil olarak bir burjuva sınıfın geliştiği, mutlakiyetçilik ön plandadır.
- 5 Burjuvazi, Batı’daki mutlakiyetçi devletleri devirdi. Avrupa, kapitalizmin sınırsız gelişimini mümkün kılıyor.
Bu, feodal dinamiklerin ve kapitalizmin kökenlerinin önceki tüm Marksist ve aslında Marksist olmayan analizlerine göre önemli bir ilerlemedir. Yine de Anderson’un analiziyle ilgili sorunlar devam etmektedir. O asla İngiliz Devrimi’ni analiz etmez.
Fransız devleti daha güçlüyken, şehirler ve devlet görevlileri orada daha güçlü olsalar da, Fransa’nın devrimi Britanya’dan bir asır sonra geldi.
Ne Brenner ne de Anderson, İngiltere’de güçlü bir devletin yokluğunda, iki yüzyıl sonra Kara Ölüm’ün toprak ağası baskılarına yenik düşmesinden sonra aristokratik taleplere karşı koyabilen köylülerin nasıl olduğunu açıklayamıyor.
Bunun yerine Brenner, İngiliz toprak ağalarının kapitalist olduklarını iddia ediyor: “Köylüler üzerine bazı ekstra ekonomik vergi sistemini yeniden uygulama yeteneğinden yoksun olan lordlar, sonunda ortaya çıkan şeyi ilerletmek için kalan feodal güçlerini kullanmak zorunda kaldılar.
Brenner hiçbir zaman, bu güçlerin “toprak üzerindeki sürekli kontrollerinin” ötesinde ne olduğunu (aynı eserde) veya toprak ağalarının böyle bir kontrolü nasıl kullandıklarını söylemiyor. Benzer şekilde Anderson, İngiliz Devrimi’nin mutlak devleti nasıl dönüştürdüğünü ya da kapitalizmi nasıl teşvik ettiğini asla açıklamaz.
(Böyle bir analiz, sözde ama asla yazılmamış bir devamı için bırakıldı Lineages.) Bunun yerine, İngiltere hakkındaki bölümünü aniden bitiriyor: “Olgunluk çağına gelmeden önce, İngiliz mutlakiyetçiliği bir burjuva devrimi tarafından kesildi”.
Anderson’ın nedensel analizi, ajanların spesifikasyonunda metodolojik muğlaklığının en büyük olduğu yerde şaşırtıcı değildir. Soylar, tümü Kapitalizmin Kökenleri’nde Marksist terimlerle tanımlanan aristokratlar, köylüler, burjuvalar gibi geniş aktör kategorilerini vurgular.
Anderson’ın teorik olarak türetilmiş karşılaştırmaları, aristokratik ajansın neredeyse tamamen mülkler aracılığıyla örgütlendiği ve neredeyse tüm burjuvaların devlet tarafından tanınan kentsel ayrıcalıklara sahip olduğu Doğu Avrupa için yeterince işe yarıyor. Kategorileri, Batı Avrupa’daki toprak ağası-köylü çatışmasını nedensel argümanının ilk üç adımı aracılığıyla analiz etmek için yeterince kesindir.
Anderson’un ajanların spesifikasyonuna olan ilgisizliği, argümanının doruk noktasında, aristokrasiye karşıt çıkarlara sahip bir burjuvazinin mutlakiyetçilik içinde nasıl geliştiğini ve bu burjuvazinin neden devrimci olduğunu açıklamaya çalışırken, 4. ve 5. adımlarda, tartışmasının doruk noktasında en sorunlu hale gelir.
İslamiyet öncesi sosyal sınıflar Sosyal sınıf grupları Sosyal sınıf nedir Sosyal sınıflar nelerdir Toplumsal sınıf ayrımı Toplumsal sınıflar türleri Tüketici sosyal sınıfları türkiye'de toplumsal sınıflar
Son yorumlar