STOK DEĞERLEME YÖNTEMLERİ – Muhasebe Alanında Tez Yaptırma – Muhasebe Tez Yaptırma Ücretleri – Muhasebe Ödevleri – Muhasebe Ödev Ücretleri
Araştırma ve Geliştirme Harcamaları
Yeni ürün ve süreçleri keşfetmek ve halihazırda var olan ürün ve süreçleri iyileştirmek için araştırmalar yapılır. Geliştirme aşaması, bu fikirlerin pazarlanabilir ürün veya hizmetlere dönüştürülmesini içerir. Büyük organizasyonlarda bu tür faaliyetleri üstlenmek için ayrı departmanlar kurulur.
Kayıt tutma sistemi normalde araştırma ve geliştirme maliyetlerinin ayrı bir defter hesabında birikmesini sağlar. Bir hesap döneminin sonunda bu tür harcamaların uygun muhasebe muamelesi, uzun yıllardır tartışma konusu olmuştur.
Ar-Ge, bir şirketin gelecekte daha yüksek gelirler elde etmesine yardımcı olmak için üstlenildiğinden, aktifleştirilmesi ve ortaya çıktıklarında ilgili gelirlerden mahsup edilmesi gereken bir varlığı temsil ettiğini iddia etmek mantıklıdır. Gerçekten de, tahakkuk kavramının uygun şekilde uygulanması, bu prosedürün izlenmesini gerektiriyor gibi görünmektedir.
Bununla birlikte, pratikte, şirketlerin yasal olarak, bir dizi katı koşul karşılanmadıkça, araştırma harcamalarını ve ayrıca geliştirme harcamalarını derhal kaleme almaları gerekmektedir. Bunlar, geliştirme çalışmasının makul ölçüde ileri düzeyde olması, geliştirme maliyetlerinin doğru bir şekilde tanımlanabilmesi ve bunları karşılamak için yeterli kaynakların bulunması ve ürün için güçlü bir talebin bulunması gerekliliklerini içerir.
Ar-Ge harcamalarının ihtiyatlı muhasebeleştirilmesinin nedeni, gelecekte bir yararın meydana gelip gelmeyeceğini belirlemenin zorluğudur ve özellikle iyi bilinen bir durumda, Ar-Ge’ye aşırı değer biçilmiş ve yatırımcılar ile kreditörler tamamen yanlış yönlendirilmiştir.
Dava, yıllarca tatmin edici karlar bildirmesine ve sağlıklı temettüler ödemesine rağmen 1971’de iflas eden Rolls-Royce’u içeriyordu.
Şirketin sorunları, değersiz ve silinmesi gereken büyük miktarlardaki Ar-Ge harcamalarının aktifleştirilmesiyle gizlendi. Bu harcamanın daha ihtiyatlı ve gerçekçi bir şekilde ele alınması, şirketin zorluklarını yatırım yapan kamuoyunun dikkatine çok daha erken bir aşamada getirebilirdi.
STOK DEĞERLEME YÖNTEMLERİ
Ticari kuruluşların sahip olduğu hisse kategorileri, işlerinin düzenlenme biçimine bağlı olarak farklılık gösterir. Örneğin:
1 Ticaret organizasyonları (yani, mal alıp satan ancak bunları üretmeyen işletmeler). Stok, satın alınmış, tamamlanmış durumda ve hesap dönemi sonunda satılmamış olan mallardan oluşur.
2 İmalat endişeleri. Burada ‘stok’ terimi, ham maddeleri, devam eden işleri ve satılmayı bekleyen bitmiş malları kapsar.
3 Hizmet kuruluşları (örneğin muhasebeciler ve bankacılar). Bunlar, terimin geleneksel anlamında çok az stok tutar, ancak muhasebeciler devam etmekte olan önemli bir iş dengesine (sağlanan ancak henüz faturalandırılmayan hizmetleri temsil eden) sahip olurken, bankalar kendi değerleme sorunlarını ortaya çıkaran büyük yatırımlara sahiptir.
Birçok işletme için stok, brüt varlıkların büyük bir bölümünü oluşturur. Örneğin, gıda perakendecisi Somerfield plc’nin 29 Nisan 2000’de sona eren dönem için hesapları, 372,6 milyon sterlinlik stok içeriyordu ve bu, toplam varlıklarının yüzde 21,6’sını temsil ediyordu.
VUK stok değerleme yöntemleri
Stok değerleme yöntemleri pdf
Stok DEĞERLEME yöntemi değiştirilebilir mi
LIFO yöntemi
Stok DEĞERLEME YÖNTEMLERİ örnekleri
Hangisi stok değerleme yöntemi değildir
LIFO yöntemi örnekleri
FIFO stok Değerleme yöntemi
Stok için rakamın hesaplanması iki adımı içerir: ilk olarak stokların fiziksel miktarları belirlenmelidir; ve ikincisi, bu fiziksel nicelikler değerlenmelidir.
Eldeki stok miktarı genellikle hesap döneminin sonunda iş kapanışından sonra fiziksel bir sayımla belirlenir. ‘Stok sayımı’nın öneminden dolayı, stok sayımı prosedürleri önceden iyi işlenmeli ve uygulama sorumluluklarının tam olarak bilincinde güvenilir çalışanlar tarafından sistematik bir şekilde gerçekleştirilmelidir.
Bu durumlarda, öğelerin yanlış tanımlanması, iki kez sayılması veya tamamen atlanması nedeniyle hata olasılığı en aza indirilir. Ayrıca yönetimin, hesap döneminin son gününde müşterilere satılan ve faturası kesilen tüm malların, sayım gerçekleşene kadar tesisten sevk edilmesini sağlamak için adımlar atması da gereklidir.
Bunun sağlanamaması, belirli kalemlerin hem yıl için satışlara hem de yıl sonu stok rakamına dahil edilmesinin sonucu olarak kârın önemli ölçüde abartılacağı anlamına gelebilir. Benzer nedenlerle yönetim, tesiste bulunan ve stoka dahil olan tüm malların yıl içinde yapılan satın almalar olarak defterlere kaydedilmesini sağlamak için tasarlanmış kontroller yürütür. Şimdi, tespit edildikten sonra stok miktarlarının nasıl değerlendiğini inceleyeceğiz.
Temel Kural
Temel kural, stokun maliyet ve net gerçekleşebilir değerin düşük olanı ile değerlenmesidir. Okuyucular, maliyetle ne kastedildiğini geniş ölçüde bilecektir (bu bölümde maliyetin hesaplanmasıyla ilgili bölümde daha ayrıntılı olarak incelenecektir), ancak “net gerçekleşebilir değer” (NRV) terimi ilk kez burada karşılanmaktadır. Temel olarak, NRV, hisse senedinin piyasa satış fiyatından, firma tarafından satışı veya elden çıkarılmasında ortaya çıkacak diğer maliyetlerin çıkarılmasıdır.
NRV normalde, yukarıdaki Örnek 8.11’de olduğu gibi, kârlı bir endişede maliyeti aşıyor – NRV (4.880 £) maliyeti (3.700 £) 1.180 £ aşıyor. Bazen NRV maliyetin altındadır. Örneğin, mevcut bir araba modelinin değiştirilmesi gerektiğinde, firma satılamaz hale gelmeden önce ‘eski’ stoğunu temizlemek için sabırsızlanacak ve muhtemelen daha düşük bir fiyatı kabul edecektir.
Tek tek kalemler bazında stokun maliyeti ve NRV’si arasındaki karşılaştırmanın, örneğin ilgili çok sayıda kalem nedeniyle aşırı zaman alıcı olacağı durumlarda, benzer stok kalemlerinden oluşan gruplar karşılaştırılabilir.
Bir şirketin hisselerinin çoğu, genellikle maliyet üzerinden değerlenir; az sayıda ürün, hasar gördükleri veya artık müşteriler arasında popüler olmadığı için NRV’ye düşürülür.
Bir ticaret organizasyonu söz konusu olduğunda, stok maliyetinin hesaplanması basit bir konudur ve normalde tedarikçiye ödenen fiyat artı teslimat ücretlerinden (bazen ‘içe taşıma’ olarak tanımlanır) oluşur, burada bunlar satın alma fiyatına dahil edilmez. . Bir imalat organizasyonu için hesaplama daha zordur çünkü bu işletmelerde maliyet, hammaddeler için ödenen fiyat ile bu malzemeleri bitmiş ürünlere dönüştürmek için yapılan işleme maliyetlerinden oluşur.
Bu, hangi işlem maliyetlerinin dahil edilmesi gerektiği sorusunu gündeme getirmektedir. Açıkça, malzemelerle çalışan işçilere ödenen ücretler, bitmiş ürünün maliyetinin bir parçası olarak dahil edilmelidir, ancak denetçilere ödenen ücretler ve aydınlatma ve ısıtma, kira ve ücretler gibi diğer temel üretim maliyetleri ne olacak? Fabrika ve makinelerin amortismanı nasıl olmalıdır?
FIFO stok Değerleme yöntemi Hangisi stok değerleme yöntemi değildir LIFO yöntemi LIFO yöntemi örnekleri Stok DEĞERLEME yöntemi değiştirilebilir mi Stok DEĞERLEME YÖNTEMLERİ örnekleri Stok değerleme yöntemleri pdf VUK stok değerleme yöntemleri
Son yorumlar