Tanımlayıcı Bilim Felsefeleri – Felsefe Üzerine Araştırmalar – Felsefenin Alanları Nelerdir? – Felsefe Nasıl İncelenir – Felsefe Alanında Ödev Yaptırma – Ödev Yaptırma Fiyatlar
Ardışık teoriler arasında paylaşılan bir matematiksel yapının (doğrudan veya asimptotik) tarihsel gerçeği, kendi başına, bilimin gerçekçi bir yorumuna destek sağlamaz. Stathis Psillos, ek bir taahhüdün gerekli olduğuna işaret etti – teorilerimizdeki yapının kalıcılığı, “başka türlü bilinmeyen (veya daha kötüsü, bilinmeyen) fiziksel nesneler arasındaki gerçek ilişkileri” gösterir. Worrall’ın bu taahhüdü destekleyen bir argüman sunmakta başarısız olduğunu vurguladı.
Görünüşe göre Yapısal Gerçekçilik ve Varlık Gerçekçiliği yakından ilişkili pozisyonlar. Anjan Chakravartty, yapısal ilişkilerin teorilerimiz dışında nesnel bir varoluşa sahip olduğunu iddia etmenin, birbiriyle bu kadar bağlantılı varlıkların var olduğunu iddia etmek olduğuna işaret etti. Ve eğer kişi belirli kuramsal varlıkların var olduğuna inanmakta haklı çıkarsa, o zaman varlıkları tespit edilebilecek olan değişmez nedensel ilişkiler vardır.
Varlığı söz konusu olan “varlıklar”, karşılaştığımız makroskopik nesnelerin sadece daha küçük versiyonları değildir. Atomaltı varlıklar, belirli bağlamlarda parçacık benzeri özellikler ve diğer bağlamlarda dalga benzeri özellikler gösterir. James Ladyman, bu tür “nesneler” için bireyselleşme sorununa dikkat çekti.
Örneğin elektronlar belirsiz ontolojik statüye sahiptir. Bireyler olarak yorumlanabilir veya yorumlanmayabilir.
Ladyman şunu savundu:
En iyi teorilerimizin, öne sürdükleri sözde varlıkların en temel ontolojik özelliklerini bile belirleme konusundaki başarısızlığını kabul etmemiz gerekir.
Önerdiği çare, değişmez bir yapıyı ortaya çıkaran teorik temsiller arasındaki dönüşümlere odaklanmaktır. Değişmez yapının ontolojik statüsü olduğu kabul edilir. Nesnelerin, bağlamla ilgili dönüşümlere göre farklı değişkenler tarafından seçildiğini açıkladı. Bu nedenle, bu görüşe göre, temel parçacıklar, parçacık fiziğinin simetri grupları altında değişmeyen nicelikler kümesidir.
Elektronlar, nötrinolar ve kuarkların tümü, bu ontolojik statü “yapısal kriteri” üzerinde, Hacking’in “manipülasyon kriterinden” daha kapsayıcı bir kriter olan “gerçek varlıklar” olarak nitelendirilir.
Harré ve Madden, temel fizik teorilerinin, nihai varlıkların güç noktası merkezleri olduğu atomistik bir metafizik konumu veya nihai varlığın “Büyük Alan” olduğu metafizik bir konumu yansıtabileceğini gözlemlediler.
Büyük Alan tek ve akışkan benzeri olacaktır ve potansiyelleri, nedensel güçlerinin uzamsal dağılımları olacaktır, ancak bunlar sürekli değişecek ve yüksek mertebeden değişmezlerin kısıtlamasına tabi olacaktır.
Varlık Gerçekçiliği ile metafizik atomizm arasında ve Yapısal Gerçekçilik ile Büyük Alan metafiziği arasında doğal ittifaklar vardır. Yapısal-Realist pozisyon, Büyük Alan alternatifini uygulamak için teorik fizikteki mevcut vurgudan biraz destek alır.
Bilim felsefesi filozofları
Bilim felsefesi PDF
Bilim felsefesi Nedir
Bilim felsefesi kısaca
Bilim Felsefesi Konu Anlatımı
Bilim Felsefesi – Cemal Yıldırım PDF
Bilim felsefesi makale
Bilim felsefesi kavramları
Tanımlayıcı Bilim Felsefeleri
- Tematik İlkeler Üzerine Holton
- Deneysel Uygulama
- Kavramsal Evrim üzerine Toulmin
- Seçim Süreçlerinde Hull
- Evrimsel Analoji Ruse’nin Epigenetik Kurallar Üzerine Uygunsuzluğu Üzerine L.J.Cohen
- Betimleyici Bilim Felsefesi ve Bilim Tarihi
Gerald Holton (1922-), Harvard’da Mallinckrodt Fizik Profesörü ve Bilim Tarihi Profesörüdür. Kepler, Bohr ve Einstein’ın çalışmaları hakkında kapsamlı yazılar yazdı. Bilim tarihi üzerine yazılarında Holton, bilim adamlarının metodolojik kararlarında ve değerlendirme kararlarında tematik ilkelerin rolünü de vurguladı.
David Hull (1935-), Northwestern Üniversitesi’nde Felsefe Profesörü ve Philosophy of Science Association’ın eski başkanıdır. Hull, eylem halindeki bilim adamlarının araştırma gruplarını inceledi. Özellikle, “sayısal taksonomistler” ve “giydiriciler” in başarılarının ve başarısızlıklarının izini sürmüştür. Daha genel bir düzeyde, Hull, Organik Evrim Teorisinin yorumlayıcı kategorilerine dayanan bir bilim teorisi de geliştirdi.
Aristoteles’ten Kuhn’a bilim filozofları bilim pratiği için geçerli olan değerlendirici standartlar geliştirmeye çalıştılar. Bu çabalar, kuralcı bir niyetle bilgilendirildi. Kuralcı bilim filozofları, bilimsel teorilerin değerlendirilmesi gereken standartlar da önermişlerdir.
Bazı gözlemciler bu kuralcı projeyi biraz öngörülebilir bulmuşlardır. Bilim filozofu, bilim adamlarını uygun değerlendirme uygulamaları konusunda eğitme arayışındadır. Elbette filozof, önerilen standartların kaynağı veya garantisi olarak gerçek bilime “en iyi şekilde” başvurabilir. Bununla birlikte, kuralcı bilim felsefesi yasama faaliyetidir. Öngörülen değerlendirme standartlarının uygulanması da “iyi bilim” in yaratılmasına katkıda bulunmak için de tutulur.
Şimdiye kadar egemen olan normatif-kuralcı bilim felsefesi, günümüze kadar devam eden bir tartışmanın konusu oldu. Bazı bilim filozofları, disiplinin doğru amacının bilimsel değerlendirme uygulamasının tanımı olduğunu da öne sürdü.
Açıklayıcı bilim felsefesinin mütevazı bir versiyonu ve sağlam bir versiyonu var. Mütevazı versiyonun amacı, gerçek değerlendirme pratiğinin tarihsel yeniden inşasıdır. Bilim adamlarının bir teoriyi (açıklama, araştırma stratejisi …) ikinciye tercih ettikleri göz önüne alındığında, mütevazı tanımlayıcı, uygulaması bu tercihe yol açan değerlendirici standartları ortaya çıkarmaya çalışır.
Örneğin, mütevazı tanımlayıcı, Aristoteles’in pangenezi reddi, Newton’un Kartezyen Vorteks Teorisini reddi ya da Einstein’ın kuantum mekaniğinin Kopenhag Yorumunun eksik olduğu konusundaki ısrarı gibi değerlendirici kararlarda saklı standartları ortaya çıkarmaya çalışabilir. Mütevazı bir betimleyici bilim felsefesinin arayışı, özellikle bilim adamlarının telaffuzlarının ve gerçek uygulamalarının çakışmadığı bölümler için, belirli miktarda dedektiflik çalışması da gerektirebilir.
Mütevazı betimleyici bilim felsefesinin ulaştığı sonuçlar, genel olarak tarihsel yeniden yapılanma için geçerli standartlara atıfta bulunularak değerlendirmeye tabidir. Belirgin bir felsefi değerlendirme görevi yoktur. Mütevazı tanımlayıcı, değerlendirme pratiğine özel ilgi duyan bir tarihçidir.
Tanımlayıcı bilim felsefesinin sağlam versiyonu, değerlendirici pratikle ilgili bir teori olan mütevazı tanımlamacılığın sonuçlarından türetilir veya bunların üzerine bindirilir. Teori, bilim anlayışımıza bir katkı olarak ortaya konmuştur. Bilimin neden olduğu gibi olduğunu açıklamayı da iddia ediyor.
Sağlam bir betimleyici bilim felsefesi, tipik olarak, bilimsel değerlendirme uygulamalarının belirli kalıplar sergilediği veya belirli ilkelere uyduğu iddiasını içerir. Elbette, her tarihsel örnek tam olarak bir model sergilemeyecek veya bir ilkenin gerekliliklerine tam olarak uymayacaktır. Ancak başarılı, sağlam bir tanımlayıcı teori, bilim tarihinden en azından bazı önemli bölümleri anlamamıza yardım da etmelidir.
Bilim Felsefesi - Cemal Yıldırım PDF Bilim felsefesi filozofları Bilim felsefesi kavramları Bilim felsefesi kısaca Bilim Felsefesi Konu Anlatımı Bilim felsefesi makale Bilim felsefesi Nedir Bilim felsefesi pdf
Son yorumlar