YAYINCILIK MESLEĞİ – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
YAYINCILIK MESLEĞİ
On dokuzuncu yüzyılda yayıncılık, değişimden çok süreklilik belirtileri gösteren bir dönemle başlar: İlkbaharda zirveye ulaşan, yazın düşüşe geçen ve Aralık’ta mütevazı bir yükseliş gösteren geleneksel aylık yayın düzeni bozulmadan kaldı; ticaret dergilerinde listelenen kitapların fiyatları yüksek kalmaya devam etti (Napolyon savaşlarının neden olduğu ekonomik sorunlar nedeniyle daha da şişirildi); din, yayınlanan kitapların sayısı açısından hâlâ en popüler konuydu.
Yine de işler karışmaya başlamıştı. 1814’te The Times ilk kez buharlı matbaayla basıldı ve 1820’lerde kitaplar da elektrikli matbaalardan çıktı. Nüfus ve okuryazarlık hızla artıyordu. 1814’te yeni bir Yasa, telif hakkını yirmi sekiz yıldan, daha uzun olsaydı bir yazarın ömrüne uzatmıştı.
En çok satanlar dizisi, edebiyatın muazzam ticari potansiyelini vurguluyordu. Constable (1798’de kuruldu) ve Longman, Walter Scott’ın şiirlerini yayınlıyorlardı. John Murray (1768’de kuruldu) Byron’ı yayınladı ve yayınlandığı ilk gün The Corsair’in (1814) 10.000 kopyasını sattı.
Düzyazı daha da karlı olabilirdi: Dönemin ilk yıllarında Lane (Minerva Press), J.F.Hughes ve Colburn gibi yayıncılar gotik, duygusal ve “modaya uygun” romanlar yayınlıyorlardı. Scott da Byron tarafından şiir pazarından sıkıldığında, muazzam popülaritesi Viktorya dönemi orta sınıf romanının şişirilmiş biçimini oluşturmaya yardımcı olan Kenilworth (1821) gibi eserler yayınladı.
Yayımcılar ayrıca, on sekizinci yüzyıldaki muadilinden daha büyük ama daha az boş vakti olan orta sınıf bir izleyici kitlesine hitap eden inceleme dergileri üzerinde deneyler yapıyorlardı.
Ekim 1802’de Constable, Whig Edinburgh Review’u kurdu (ve yazarların profesyonelleşmesine doğru önemli bir adım olan tüm katkıda bulunanlara ödeme yapılmasında ısrar etti); 1809’da Murray, Tory Quarterly Review ile yanıt verdi; ve 1817’de Blackwood (1804’ü kurdu) daha hafif ve başına buyruk Blackwood’s Edinburgh Magazine dergisini kurdu.
Genel olarak konuşursak, incelemeler, 1800’de her bir sayfa için 3 1/2 gün olan gazete damga vergisine tabi değildi. 1815’te bu görev 4d’ye yükseltildi ve 1819’da “gazete” tanımı yirmi altı günden daha eski haber taşıyan tüm süreli yayınları kapsayacak şekilde genişletildi.
Sonuç olarak, gazetelerin fiyatı 7 gün ve üstüne çıktı ve The Times gibi gazeteleri orta sınıf okuyucuların bile erişemeyeceği bir yere getirdi. Bu sorun, bir okuyucunun yıllık abonelik karşılığında yüzlerce farklı süreli yayına erişebildiği ve günlük gazetelerin saatte bir kuruşa kiralandığı süreli yayın okuma odalarının ortaya çıkmasına neden oldu.
Herkesi etkilemekle birlikte, yüksek düzeydeki gazete damga vergisi, işçi sınıfı radikalizmini dizginlemek için tasarlanmıştı. 1800-20 yılları arasında, yalnızca almanaklar, broşürler ve kitapçıklar gibi geleneksel biçimlerde değil, aynı zamanda siyasi broşürler ve radikal gazeteler alanında da popüler pazar için büyük bir yayın yükselişi de yaşandı.
Mesleğimiz yayıncılık
Editörya
Yayınevine düzeltmen
Yayınevinin görevleri
Bu, Politik Kayıtları (güncel haberler içermeyen, ancak yorum içeren soyulmuş bir biçimde) ilk olarak 2 Kasım 1816’da 2d’de yayınlanan ve birkaç ay içinde haftada en az 50.000 kopya satan William Cobbett tarafından yönetildi. 1819 Yasası, gazeteleri okuryazar işçi sınıfının erişemeyeceği bir yerde fiyatlandırarak ucuz haberlere ve yorumlara etkili bir şekilde de son verdi.
Dini Yol Cemiyeti (1799’da kuruldu) ve İngiliz ve Yabancı İncil Cemiyeti (1804’te kuruldu), köklü Hıristiyan Bilgisini Teşvik Etme Derneği ile birlikte çalışarak milyonlarca broşür ve İncil üretti. Bunların çoğu maliyetin altında satılacak, hatta bedavaya verilecekti, bu yüzden ticari yayıncılık açısından önemleri sayıların önerdiğinden de daha azdı.
Bununla birlikte, üretimin büyüklüğü, okumanın yapıldığı bağlamı önemli ölçüde etkileyecek kadar büyüktü. Bu toplumların laik versiyonu, yayıncısı Charles Knight’ın Faydalı Bilgi Kütüphanesi (32 sayfalık broşürler) gibi değerli (bazen sıkıcı olsa da) bilim ve pratik eğitim eserleri üreten Faydalı Bilginin Yayılması Derneği (1826’da kuruldu) idi.
Yüksek üretim maliyetlerinin, düşük hacimli satışların ve cezalandırıcı vergilerin baskısı altında, hem eğitimli hem de eğitimsiz izleyiciler, önemli ölçüde ödünç almaya, kiralamaya veya parçalara ayırmaya dayanan metinle bir ilişki içinde de eğitilmişlerdi.
Genel olarak bütün ve ucuza temin edilebilen tek metinler, çoğu şu ya da bu türden klasikler olan telif hakkı olmayan materyallerdi ve bunların pek azı, kârlı bir şekilde seri olarak üretilebilecek kadar geniş bir çekiciliğe sahipti. Uzun vadeli taahhüt gerektiren bu kuruş ve iki penilik kısmi işler, nüfusun bitmiş işin değerini anlayan ve her zaman karşılayabilen kesimine hitap etti.
Sade bir gerçeklerden kaçmayı sağlayan ve tutarlı bir taahhüt gerektirmeyen sonsuz, pembe dizi benzeri kuruşlu aşklar, daha geniş, daha yoksul bir izleyici kitlesine daha etkili bir şekilde de hitap etti.
1826’daki genel bir mali kriz, bazı yetersiz sermayeli yayıncıları ve matbaacıları iflasa sürükledi. Bunlar arasında en dikkate değer olanı Constable ve Sir Walter Scott’ın mali olarak dahil olduğu James Ballantyne & Co.’nun basım şirketiydi. Ancak son araştırmalar, 1826’nın büyük bir çöküşe tanık olmadığını ve değişen koşullarda da olsa çoğu yayıncının hayatta kaldığını ileri sürdü.
Kalanların satışında uzmanlaşmış kitapçılar (Thomas Tegg gibi) iflas etmiş hisse senedinin tamamından büyük ölçüde yararlandı. Aksi takdirde, yayıncılar çabalarını daha düşük fiyatlı kitaplara yoğunlaştırarak daha kolay bir satışla hayatta kalmış gibi görünüyor. Bu bakımdan 1826, daha sonra olacakların da provasıydı.
Makinede üretilen kağıtlar, elektrikli kitap baskı makineleri, klişeleştirme ve yayıncıların kumaş ciltlemelerinin getirdiği üretimde devrim niteliğindeki değişikliklerin yayıncılık faaliyeti üzerinde kaçınılmaz olarak dramatik etkileri oldu: 1840’ta Yayıncılar Genelgesi 2.912 yeni ve yeniden basılmış kitap listeledi; 1870’de bu rakam 4.656’ya yükseldi. Kitapların fiyatı düşmeye başladı ve 1850’lerin başında ticaret dergileri, herhangi bir yüksek fiyat kategorisinde olduğundan daha fazla kitabı 3s 6d veya altında da listeliyordu.
Editörya Mesleğimiz yayıncılık Yayınevine düzeltmen Yayınevinin görevleri
Son yorumlar