Yüksek-Düşük Yöntemi – Muhasebe Alanında Tez Yaptırma – Muhasebe Tez Yaptırma Ücretleri – Muhasebe Ödevleri – Muhasebe Ödev Ücretleri
Yüksek-Düşük Yöntemi
Temel geometriden, bir doğruyu belirlemek için iki nokta gerektiğini biliyoruz. Bir doğru üzerinde iki nokta biliyorsak, denklemi belirlenebilir. Sabit maliyet bileşeni olan F’nin toplam maliyet doğrusunun kesişim noktası olduğunu ve birim başına değişken maliyet olan V’nin doğrunun eğimi olduğunu hatırlayın.
Verilen iki nokta ile eğim ve kesişim belirlenebilir. Yüksek-düşük yöntemi, F ve V parametrelerini hesaplamak için kullanılacak iki noktayı önceden seçer. Spesifik olarak, yüksek-düşük yöntemi, yüksek ve düşük noktaları kullanır. Yüksek nokta, en yüksek aktivite seviyesine sahip nokta olarak tanımlanır. Düşük nokta, aktivite seviyesinin en düşük olduğu nokta olarak tanımlanır.
Kasım ayı için hamle sayısının 350 olması bekleniyorsa, bu maliyet formülü, sabit maliyetler 625 dolar ve değişken maliyetler 4.812,50 dolar olmak üzere toplam maliyeti 5.437,50 dolar tahmin edecektir.
Yüksek-düşük yönteminin iki avantajı vardır. Birincisi, objektiftir. Yani, belirli bir veri setinde yüksek-düşük yöntemini kullanan herhangi iki kişi aynı cevaba ulaşacaktır. İkincisi, hesaplamak kolaydır. Yüksek-düşük yöntemi, bir yöneticinin yalnızca iki veri noktası kullanarak bir maliyet ilişkisini hızlı bir şekilde düzeltmesini sağlar. Örneğin, bir yöneticinin yalnızca iki aylık verisi olabilir. Bazen bu, maliyet ilişkisinin kaba bir tahminini elde etmek için yeterli olacaktır.
Yüksek-düşük yöntemi genellikle diğer yöntemler kadar iyi değildir. Neden? Niye? İlk olarak, yüksek ve düşük noktalar genellikle aykırı değerler olarak bilinen şeyler olabilir. Atipik maliyet-aktivite ilişkilerini temsil edebilirler. Eğer öyleyse, bu iki nokta kullanılarak hesaplanan maliyet formülü, genellikle gerçekleşenleri temsil etmeyecektir.
Dağılım grafiği yöntemi, genel maliyet etkinliği modelini temsil ediyor gibi görünen iki nokta seçerek bir yöneticinin bu tuzaktan kaçınmasına yardımcı olabilir. İkincisi, bu noktalar aykırı değerler olmasa bile, diğer nokta çiftleri açıkça daha temsil edici olabilir. Yine, dağılım grafiği yöntemi, daha temsili noktaların seçimine izin verir.
Dağılım Grafiği Yöntemi
Dağılım grafiği yönteminin uygulanmasındaki ilk adım, malzeme taşıma maliyetleri ile faaliyet çıktısı arasındaki ilişkinin görülebilmesi için veri noktalarını çizmektir. Bu çizime saçılım grafiği denir ve Grafik A’da gösterilir.
Dikey eksen, toplam faaliyet maliyetidir (malzeme taşıma maliyeti) ve yatay eksen, sürücü veya çıktı ölçüsüdür (hareket sayısı). Grafik A’ya baktığımızda, malzeme taşıma maliyetleri ile hareket sayısı arasındaki ilişkinin makul ölçüde doğrusal olduğunu görüyoruz; hamle sayısı arttıkça maliyet artar ve bunun tersi de geçerlidir.
Şimdi, en yüksek ve en düşük noktaların belirlediği çizginin genel ilişkiyi temsil edip etmediğini görmek için Grafik B’yi inceleyelim. Nispeten temsili görünüyor. Bu, yüksek-alçak çizgisinin seçilmesi gerektiği anlamına mı geliyor? Şart değil. Yönetimin, malzeme taşımanın değişken maliyetlerinin yakın gelecekte düşeceğine inandığını varsayalım. Bu durumda, yüksek-alçak çizgisi, istenenden biraz daha yüksek bir değişken maliyet (eğim) verir. Dağılım grafiği çizgisi daha sığ bir eğimle seçilecektir.
Bu nedenle, bir dağılım grafiğinin bir amacı, varsayılan doğrusal ilişkinin geçerliliğini değerlendirmektir. Ek olarak, dağılım grafiğini incelemek, genel davranış modeline uymayan birkaç noktayı ortaya çıkarabilir. Araştırıldığında, bu noktaların (aykırı değerlerin) bazı düzensiz olaylardan kaynaklandığı keşfedilebilir. Bu bilgi, bunların ortadan kaldırılması için gerekçe sağlayabilir ve belki de temeldeki maliyet fonksiyonunun daha iyi bir tahminine yol açabilir.
Bir dağılım grafiği, maliyet ve faaliyet çıktısı arasındaki ilişki hakkında bilgi sağlamaya yardımcı olabilir. Aslında, bir dağılım grafiği, bir kişinin dağılım grafiği üzerindeki noktalara görsel olarak bir çizgi sığdırmasına izin verir. Bunu yaparken, seçilen çizgi noktalara en uygun şekilde görünmelidir. Bu seçimi yaparken, bir yönetici veya maliyet analisti, maliyet kaleminin davranışıyla ilgili geçmiş deneyimlerini kullanmakta özgürdür.
Çifte ortalama yöntemi nedir
Normal Maliyet Yöntemi formülü
Normal Maliyet Yöntemi örnek soru
Standart maliyet yöntemi
Toplam maliyet fonksiyonu formülü
Deneyim, bir yöneticiye/analiste malzeme taşıma maliyetlerinin nasıl davrandığına dair iyi bir sezgisel anlayış sağlayabilir; dağılım grafiği daha sonra bu sezgiyi ölçmek için yararlı bir araç haline gelir. Noktalara bu şekilde bir çizgi uydurmak, dağılım grafiği yönteminin çalışma şeklidir.
Dağılım grafiğinin ve diğer istatistiksel yardımların, yöneticilerin yargılarını geliştirmelerine yardımcı olabilecek araçlar olduğunu unutmayın. Araçları kullanmak, yöneticinin resmi yöntemlerle üretilen tahminlerden herhangi birini değiştirmek için kendi yargısını kullanmasını kısıtlamaz.
İncele, Grafik A, dikkatlice. Yalnızca grafikte yer alan bilgilere dayanarak, bir doğruyu içindeki noktalara nasıl sığdırırsınız? Tabii ki, verilerden geçebilecek sonsuz sayıda doğru var, ancak Ocak (100, 2.000 $) noktasından geçen ve y eksenini 800 $ ile kesen birini seçelim. Şimdi, gösterilen düz çizgiye sahibiz, Grafik C. Sabit maliyet, elbette, kesişme noktası olan 800 dolar. Değişken oranı belirlemek için yüksek-düşük yöntemini kullanabiliriz.
Bu formülü kullanarak, 100 ile 500 arasında faaliyet çıktısı için malzeme taşımanın toplam maliyeti tahmin edilebilir ve daha sonra sabit ve değişken bileşenlere ayrılabilir. Örneğin, Kasım ayı için 350 hamle planlandığını varsayalım. Maliyet formülünü kullanarak, tahmini maliyet 5.000 $ [800 $ (12 $ 350)]’dir. Bu toplam maliyetin 800$’ı sabit ve 4.200$’ı değişkendir.
Dağılım grafiği yönteminin önemli bir avantajı, bir maliyet analistinin verileri görsel olarak incelemesine izin vermesidir. Yüksek-düşük yönteminin basit uygulaması için uygun olmayan maliyet davranış durumlarını gösterir. Grafik A, maliyet ve çıktı arasında doğrusal olmayan bir ilişkiyi göstermektedir.
Bunun bir örneği, doğrudan materyallerde veya işçiler tarafından öğrenme kanıtlarında verilen toplu indirimdir (örneğin, daha fazla saat çalışıldıkça, işçilerin artan verimliliği nedeniyle toplam maliyet azalan bir oranda artar). Grafik B, X1’den fazla ünite yapılırsa, muhtemelen ek bir süpervizör ödemenin veya ikinci bir vardiya yürütmenin maliyetleri nedeniyle maliyette yukarı yönlü bir kayma gösterir. Grafik C, genel maliyet ilişkisini temsil etmeyen aykırı değerleri göstermektedir.
Malzeme işleme için maliyet formülü, Grafik C’de iki noktaya [(0, 800$) ve (100, 2.000$)] bir doğru yerleştirilerek elde edildi. Doğruyu seçmek için yargımızı kullandık. Bir kişi en uygun doğrunun bu iki noktadan geçen doğru olduğuna karar verirken, diğerleri kendi yargılarını kullanarak en iyi doğrunun diğer nokta çiftlerinden geçtiğine karar verebilir.
Dağılım grafiği yöntemi, en uygun çizgiyi seçmek için herhangi bir nesnel kriter eksikliğinden muzdariptir. Maliyet formülünün kalitesi, analistin öznel yargısının kalitesine bağlıdır. Yüksek-düşük yöntemi, çizgi seçiminde öznelliği ortadan kaldırır. Yöntemi kim kullanırsa kullansın aynı çizgi çıkacaktır.
Grafik B ve C’ye tekrar baktığımızda, dağılım grafiği yönteminin sonuçlarını yüksek-düşük yönteminin sonuçlarıyla karşılaştırabiliriz. Sabit maliyet bileşenleri ile değişken oranlar arasında bir fark vardır. 350 hamle için tahmini malzeme taşıma maliyeti, dağılım grafiği yöntemine göre 5.000 $ ve yüksek-düşük yöntemine göre 5.437.50 $’dır.
İki yöntem önemli ölçüde farklı maliyet formülleri üretebildiğinden, doğal olarak hangi yöntemin en iyi olduğu sorusu ortaya çıkmaktadır. İdeal olarak, objektif olan ve aynı zamanda en uygun hattı üreten bir yönteme ihtiyaç vardır. En küçük kareler yöntemi en uygun olanı tanımlar ve yöntemin belirli bir veri kümesi için kullanılmasının aynı maliyet formülünü üretmesi anlamında nesneldir.
Çifte ortalama yöntemi nedir Normal Maliyet Yöntemi formülü Normal Maliyet Yöntemi örnek soru Standart maliyet yöntemi Toplam maliyet fonksiyonu formülü
Son yorumlar