POSTMODERN PERSPEKTİFLER – Muhasebe Alanında Tez Yaptırma – Muhasebe Tez Yaptırma Ücretleri – Muhasebe Ödevleri – Muhasebe Ödev Ücretleri
Post ve Yeni-modern Bakış Açıları
Bu bölümün sonunda şunları yapabilmelisiniz:
• Postmodern bakış açılarının muhasebe etiği anlayışımıza temel katkısını açıklayın;
• Güç ve etik arasındaki ilişkiyi tartışın;
• Michel Foucault’nun etik konusundaki bakış açısını açıklayın
• Jürgen Habermas’ın çalışmalarının muhasebe etiği anlayışımıza nasıl katkıda bulunduğunu açıklayın;
Önceki bölümde, daha geleneksel politik ahlak felsefesinin bazılarını tanıttık ve ayrıca Emmanuel Levinas tarafından geliştirilen etikle ilgili fenomenolojik bir perspektiften kısaca bahsettik. Levinas’ın bakış açısı oldukça farklı olsa da, birçok yorumcunun etik tartışmalarımızın kalbindeki birincil mesele olarak gördüğü şeye de dayanmaktadır: başkalarıyla birlikte varolmamız sorunu.
Bu gerçeğin tarihsel olarak etik için bir mantık veya etik dediğimiz sorunun doğasını anlamamıza yardımcı olacak bir çerçeve sağlasa da, Emmanuel Levinas’ın çalışmasının etiği kodlama, yasama ve prosedürelleştirme girişimlerimizin paradoksal olarak hizmet ettiğini öne sürdük. sadece bizi Öteki’nin yüzünden uzaklaştırmak ve bu süreçte etiğin temsil ettiği zorluğu baltalar.
Kitabın bu bölümünü, muhasebe ve etik arasındaki ilişki ve daha adil bir muhasebe uygulaması geliştirme olasılığı hakkında size daha fazla bilgi verecek iki son bakış açısı sunarak bitirmek istiyoruz. Bu bölümde postmodern bir bakış açısını ve etik üzerine yeni-modern bir bakış açısı diyeceğimiz şeyi ana hatlarıyla anlatacağız.
Teknik olarak, tanıtacağımız ilk teori post-yapısalcı olarak adlandırılmalıdır. Tahmin edebileceğiniz gibi, akademisyenler arasında postmodernizm ile post-yapısalcılık arasındaki fark konusunda büyük bir tartışma var; Ancak, bu bir giriş metni olduğu için, işleri basit tutacağız.
Geleneksel siyaset ahlakı felsefesi literatürünün aksine, postmodern bakış açıları, bireysel etik kimlik ile iktidar (veya daha doğrusu, iktidarın bireyleri etik özneler olarak inşa etmek için nasıl işleyebileceği) arasındaki ilişkinin daha eleştirel bir analizini geliştirir.
Yeni-modern bakış açıları başlığı altında ünlü Alman düşünür Jürgen Habermas’ın eserini ele alacağız. Habermas, bazı postmodern bakış açılarının rasyonel düşüncenin olasılığını terk ediyormuş gibi görünmesini eleştirir ve bir toplum olarak karşılaştığımız zorlukları ele almada akıl için bir rol kurtarmaya çalışır.
POSTMODERN PERSPEKTİFLER
Etik üzerine postmodern perspektifler üzerine tartışmamıza başka bir Alman düşünürle başlayacağız: Friedrich Nietzsche adında bir on dokuzuncu yüzyıl filozofu. Nietzsche, esasen, tehlikeli olanın etik olmayan davranıştan ziyade ahlak fikrinin kendisi olduğunu öne sürerek, çoğu geleneksel etik analizin odağına temelden meydan okudu.
Postmodern analiz, Nietzsche’nin bireysel etik incelemesini, bir bireyin nasıl davranması gerektiği sorularından uzaklaştırarak, iyi ve kötü kavramlarının nasıl ortaya çıktığı, sürdürüldüğü ve işlediği yönündeki temel önermesinden yararlanır. Bu nedenle etik, öncelikli olarak özcü veya normatif terimlerle görülmez; daha ziyade postmodern bakış açısı, etik kavramının neyin kabul edilebilir neyin kabul edilemez olduğu bağlamında nasıl tanımlandığını araştırır.
Örneğin Hugh Willmot, belirli bir bağlam veya söylem içinde etik kavramı çağrıldığında referans çerçevesinin içine neyin yerleştirildiğini ve neyin dışına yerleştirildiğini incelemekten bahsediyor.
Bu nedenle postmodern etik tartışmasının bir kısmı, bu referans çerçevesini sürdürmek için devam eden çalışmaya (ama kasıtlı bir anlamda değil) atıfta bulunur. Bu tür bir bakış açısının son yıllardaki en etkili uygulamalarından biri, Michel Foucault adlı bir Fransız aydının çalışmasıyla olmuştur.
Postmodernizm
Postmodernizm Örnekleri
Postmodernizm Temsilcileri
Postmodernizm akımı
Postmodernizm Nedir
Postmodernizm Edebiyat
Postmodern sanat
Foucault’nun Etiği
Foucault daha sonraki çalışmalarında şu soruyu sordu: bireyler nasıl etik özne olurlar? Ya da daha spesifik olarak, “etik öz anlayış” nasıl ortaya çıkar? Ahlaki kodların işlemesine izin veren altta yatan etik koşullar üzerine bu tür bir yansıma, bu nedenle, önceki bölümlerde ele aldığımız geleneksel ahlak felsefesinin çoğunun altında bir düzeydedir.
Foucault, bu temel etik çerçeveyi dört ana unsur açısından düşündü:
1 Etik özneler olmak için kendimizi değiştirmenin yolları: kendimize dayattığımız disiplin;
2 Telos: Ahlaki davrandığımızda olmak istediğimiz insan tipi;
3 Etik töz: etik yargı için ilgili alan olarak kabul edilen bizim parçamız;
4 Boyun eğdirme tarzı: bireylerin ahlaki yükümlülüklerini kabul etmeye teşvik edilme biçimi. Örneğin, bazı yükümlülükler dini yakarışla, diğerleri sosyal geleneklerle, bazıları ise mantıklı analizlerle ortaya çıkabilir.
Foucault, öz disiplin terimini, eylemlerimizi düzenlemek için sıklıkla kendimize karşı uyguladığımız disiplin gücüne atıfta bulunmak için kullanır. Genellikle, gücün nasıl işlediğini düşündüğümüzde, normalde daha az güçlü bir birey ya da gruba karşı güç kullanan bir birey ya da grup açısından düşünürüz. Elbette bu iktidar tarzı, her zaman kendilerine karşı olanlar kadar etkili değildir.
Ancak Foucault, bireylerin kendi kendilerine karşı iktidarı nasıl isteyerek ve birçok yönden mutlu bir şekilde kullandıklarıyla ilgilendi. Daha açık ve baskıcı denetim biçimlerinde bireyler yalnızca isteksizce itaat edebilirken, etik öznelliğin inşası yoluyla iktidarın işleyişi daha az tehdit edici çağrışımlara sahip olabilir.
Bir birey aslında, etik adına bireylerin kendilerine karşı uyguladıkları öz-disiplin gücü aracılığıyla ahlaki bir iyilik ya da doğruluk duygusu hissedebilir.
Bu tür bir iktidar belirli çıkarlara hizmet etmede çok daha etkili olabilse de, Foucault, kendimizi disipline etmemiz için bizi en iyi şekilde nasıl elde edeceğimiz konusunda bilinçli olarak stratejiler geliştiren kontrol edici bir grup birey olduğunu öne sürmez. Çıkarlar hizmete sunulur, ancak kendi ifadesiyle bu merkezi kontrol metaforu olan Kral, Batı toplumunda çoktan ölmüştür.
Foucault’nun etik anlayışının ikinci özelliği olan telos, ahlaki davranmak için kendimizi disipline ettiğimizde olmayı arzuladığımız birey tipiyle ilgilidir. Bu kavramla daha ileri gitmeden önce biraz duralım ve düşünelim. İyi bir muhasebecinin özelliklerini zihinsel olarak not edin. Bu özelliklerin nereden geldiğini düşünüyorsunuz ve eylemlerinizi nasıl etkilediklerini düşünüyorsunuz?
İdeal muhasebeci tipiniz, muhasebecilerin medyada ve filmlerde sunulma biçiminden nasıl farklıdır? Muhasebenin öğretilme şeklinin özellikler listeniz üzerinde herhangi bir etkisi olup olmadığını merak ediyoruz. Muhasebe genellikle neo-klasik piyasa ekonomisi başlığı içinde öğretildiği için, şirket genellikle öncelikle kendi verimliliğini ve hissedarlarının zenginliğini maksimize ettiği ölçüde topluma karşı sorumlu olarak görülür.
Rasyonel ekonomik kararlar, yalnızca kâr üzerindeki mali etkileri açısından gerekçelendirilir. Her muhasebecinin olmayı arzuladığı insan türü, şüphesiz kişisel geçmişlerin karmaşık bir karışımından ortaya çıkarken, araştırmalar, verimlilik ve servet maksimizasyonu kavramlarının muhasebe telosuna sıkı bir şekilde yerleştirilebileceğini öne sürüyor.
Postmodern sanat Postmodernizm Postmodernizm akımı Postmodernizm Edebiyat Postmodernizm Nedir Postmodernizm örnekleri Postmodernizm Temsilcileri
Son yorumlar