Tür Eleştirisi – Edebiyat Alanında Tez Yaptırma – Edebiyat Tez Yaptırma Ücretleri – Edebiyat Ödevleri – Edebiyat Ödev Ücretleri
Tür Eleştirisi
Marx’ın yazılarında önceden şekillendiren savurgan cümleler olmasına rağmen, 1930’lara kadar tam olarak geliştirilmeyen son bir dizi temadan bahsetmeme izin verin. Edebi üretimin maddi koşullarıyla, yani diğer şeylerin yanı sıra ekonomik bir faaliyet olduğu ve dolayısıyla kısmen toplumsal “temel”e ait olduğu gerçeğiyle ilgilidir.
Edebiyatı tarihsel olarak özgül bir üretim sistemi olarak düşünmek, edebi söylemin özcü anlayışlarından uzaklaşmayı kolaylaştırır; aynı zamanda, metinlerin işleyişine ilişkin nispeten pasif, “anlatımcı” bir anlayıştan, gerçeğin diğer temsilleriyle aktif metinlerarası ilişkilerinin bir duygusuna doğru hareket etmeye de yardımcı olur.
Yirminci yüzyılda kitle iletişim araçlarının büyümesi, muhtemelen dikkati üretimin sistemik koşullarına özendirmek için çok şey yaptı ve karşılığında bu sorular kitle iletişim araçlarına uygulandığında özel bir yoğunluk kazanıyor gibi görünüyor.
Marksist eleştiri çok çeşitli bir yazı dizisidir ve şematik olarak tanımladığım farklı sorunlara çok çeşitli cevaplar verir. Posada (1969), bu cevapların çoğunun ortak noktalarının faydalı bir özetini verir.
Teorik olarak çok az ilgi çeken mekanik materyalist geleneği (çoğu ortodoks Sovyet ve Doğu Avrupa eleştirisi) bir kenara bırakayım ve Marksist eleştiriyi Hegelci, yapısalcı ve Gramscici gelenekler olarak adlandıracağım üç ana gelenekte gruplandırayım. Yirminci yüzyılda bunların en önemli ve verimli olanı Hegelci olmuştur ve onun en önemli temsilcisi hiç şüphesiz Georg Lukács’tır.
Lukács’ın kariyeri uzun bir Marksizm öncesi dönemle başladı ve bir dizi başka aşamadan geçti. Yine de, tüm çalışmalarının altında yatan nispeten birleşik bir kavramsal şemayı haritalamak mümkün görünüyor. Merkezi kategorileri biçim ve tür kategorileridir; bütünlük ve aracılık; ve genel ve somut.
Özetlemek gerekirse: Lukács’ın Ruh ve Form’da tanımladığı “biçimler”, gerçeğin belirli türlerini mümkün kılan tarihsel olarak değişebilir bilinç yapılarıdır. Tarihsel deneyimin farklı ve görece istikrarlı kiplerine tekabül eden estetik türlerde maksimum yoğunluklarına ulaşırlar. Tarih ve Sınıf Bilincinde bu işlev, nesnel ruh alanında, bir sosyal sınıfın ulaşabileceği gerçekliğin ve kendi gerçek çıkarlarının en yoğun farkındalığını temsil eden o “imla edilen sınıf bilincine” atfedilir.
Eleştirinin amacı nedir
Kitap eleştirisi Örneği
Film eleştirisi örnekleri
Sosyolojik film analizi
Film eleştirisi örneği pdf
Film analizi örnekleri pdf
Cumhuriyet Dönemi eleştirileri Yazarları ve eserleri
Eleştiriler örnek kısa
Eşsiz tutarlılık derecesi ile işaretlenen estetik yaratım, estetik biçim düzeyinde, proletarya durumunda Parti’de gerçekleştirilen atfedilen bilince ya da “yaşam biçimine” tekabül eder. İki kategori yapısal olarak aynıdır.
Dolayısıyla, Lukács’ın (ve daha sonra onun öğrencisi Goldmann’ın) toplumsal bütünlük içinde düzeylerin entegrasyonunu tasavvur ettiği sabit model, ekonomik temelden grup bilincine (biçimlenmemiş sınıf bilinci) doğru hareket eden bir dizi türdeş ve giderek daha anlamlı ve yoğunlaşmış yapılardan biridir.
Edebi tür böylece tarihsel dönemle ayrıcalıklı bir ilişki içindedir, ama aynı zamanda verili tarihsel “biçim” (toplumsal yaşamın yapısı) ile türde mutlak bir olasılık olarak ortaya konan aşkın bir biçim arasındaki gerilimi de ifade eder. İdeal koşullar altında (Yunan destanının kültürü, elde edilmiş Komünizmin şeffaf toplumsal düzeni) edebi türlerin toplamı, gerçeğin sürekli doğasına karşılık gelen bütünsel, tutarlı bir bilgi yapısına anında erişim sağlayacaktır.
Bununla birlikte, bu süreklilik, meta üretiminden kaynaklanan şeyleşme tarafından bozulmuştur ve bu nedenle, toplumsal bütünlüğün dolaysızlığına, devrimci özbilinç koşulları dışında erişilemez kalır.
Bu bütünlük duygusunun kaybını yansıtan sanattaki modernist hareket, türler arasında bir karışıklığa neden olur ve böylece gerçeğin yalnızca çarpıtılmış bir temsilini üretir. ‘Gerçekçi’ temsil tarihsel bir olasılık olarak kalır, ancak yalnızca belirli koşullar altında: bir yanda politik (yazarın tarihin ilerici rasyonalitesiyle özdeşleşmesi), diğer yanda biçimsel (türün mutlak yapısına tekabül eden özelliklerin kullanımı). ‘destansı’ yazı söz konusu olduğunda bu, üçüncü şahıs ve geçmişe dayalı anlatım, ‘tipik’ ve ‘yaşayan’ karakterlerin yaratılması, özdeşleşme ve katarsis kullanımı vb. anlamına gelir).
‘Organik olarak gelişen sanat eseri’ bir doğa parçası olarak işlev görmelidir:
Bir sanat eseri ne kadar “sanatsız” olursa, hayatın ve doğanın etkisini o kadar fazla verir, zamanının fiili yoğun bir yansımasını o kadar açık bir şekilde örneklendirir ve formunun tek işlevinin sanatın ifadesi olduğunu o kadar açık bir şekilde gösterir. Bu nesnellik, hayatın en büyük somutluğu ve netliğiyle ve tüm motive edici çelişkileriyle bir yansımasıdır.
Biçimin işlevi kendini yadsımak, tamamen şeffaf olmak olduğundan, herhangi bir biçimsel yapıyı çıplak bırakmak, dünya ile kurgusal “dünya” arasındaki herhangi bir ayrım, kurgusal olmama yanılsaması ile birlikte nesnel olarak hareket eden bir görüntünün görünümünü yok etmelidir.
Lukács’ın temel kaygılarının her şeyden önce gerçeğin temsili sorularıyla ilgili olduğu açıkça görülecektir. ‘İçerik’ ve ‘biçim’ arasındaki ilişki, ‘altyapı’ ve ‘üstyapı’ arasındaki ilişkiye paralel bir şekilde anlaşıldığından, sanat eseri, yansıttığı gerçekliğin türevi ikincil bir fenomen olarak anlaşılmaya başlar.
Biçimsel bileşimi tamamen bu göreve tabidir (veya olmalıdır) ve nihayetinde bu, biçim sorunlarına karşı bir sabırsızlığı ve belirli tarihsel türlerin (özellikle on dokuzuncu yüzyıl gerçekçi romanının) mutlak normlar olarak hipostatizasyonunu gerektirir. Lukács, ortodoks Marksist eleştirinin özünü oluşturan önemli bir güce yönelik eleştiri üretti; ama onun değeri belki de esasen büyük bir on dokuzuncu yüzyıl eleştirmeni olmasıdır.
Lukács’ın eleştirisi, sanat eserinin kendisinden önce gelen bir yapının ifadesi olduğu konusundaki ısrarında Hegelcidir. Bu yapı kaba bir gerçeklik değil, daha ziyade felsefi-tarihsel bir sürecin bir uğrağı olarak anlaşılan Gerçektir (diyalektik düşüncenin kategorileri tarafından kavrandığı şekliyle Tarihin rasyonel ve düzenli ilerlemesi). Metinsel yapıların ve edebi üretimin yapısının özgüllüğü, yalnızca bu içeriğin parıldamasına izin verdiği ölçüde de önemlidir.
Cumhuriyet dönemi eleştirileri Yazarları ve eserleri Eleştiriler örnek kısa Eleştirinin amacı nedir Film analizi örnekleri pdf Film eleştirisi örneği pdf Film eleştirisi örnekleri Kitap eleştirisi örneği Sosyolojik film analizi
Son yorumlar